مشاعره مشاعره با حرف " و"

[پایان]

سوخت اوراق دل از اخگر پنداری چند

ماند خاکستری از دفتر و طوماری چند

 

[Tara Motlagh]

وقتی از من دوری اما پلک هایم مثل موج
می پرد از خواب تا هر بار خوابش می برد

 

[رهاااا]

ور تحمل نکنم جور زمان را چه کنم

داوری نیست که از وی بستاند دادم

 

[Tara Motlagh]

وقت دلتنگى چه شيرين ترش‌رويى مى‌كنى
برگ گل گاهى كنارش خار باشد بهتر است

با خودم گفتم -نمى شد راه آسان‌تر شود؟-
عشق پاسخ داد: ناهموار باشد بهتر است

 

[پایان]

ویرانهٔ تن از چه ره آباد میکنی

معمورهٔ دلست که ویران نمی‌شود

درزی شو و بدوز ز پرهیز پوششی

کاین جامه جامه‌ایست که خلقان نمی‌شود

 

[amir mohamad]

وای آن دل که بدو از تو نشانی نرسد
مرده ان تن که بدو مژده جانی نرسد

تیر صبحی که مرا از تو سلامی نرسد
تلخ روزی که ز شهد تو بیانی نرسد

 

[Tara Motlagh]

وطنم شدی‌ و من‌
به‌ِ حڪم دوست داشتنَتــ
مَمنـوع‌الخروج‌ شدَمـ !
چه‌ شیرین‌ است‌
مَحدودیت‌هایی‌ ڪه‌
به تو ختم می‌شوَند..

 

[پایان]

وقتی به یُمن دیدن هم, آشنا شدیم
پروانه های شعله مهر و صفا شدیم

هرکس برای ثانیه ها نقشه میکشید
ما هم دچار لحظه چون و چرا شدیم

 

[Tara Motlagh]

وقتی تو رفته باشی، کامل نمی‌شود عشق

بعد از تو تا همیشه، این قصه ناتمام است

 

[amir mohamad]

واعظ از عشق رخت منع من زار کند
گر چه پندش پدرانه است ولی بی‌اثر است

دل مبندید به اوضاع جهان هیچ که من
آزمودم، همه اوضاع جهان بی‌ثمر است