مشاعره مشاعره با حرف " و"

[Tara Motlagh]

و فکر کن
چه تنهاست
اگر که ماهی کوچک،
دچار آبی دریای بی‌کران باشد...!

 

[ستایش شهریوری]

و اگر لحظه ای نباشد، بازدمی نخواهد ماند

 

[Tara Motlagh]

وقتی که در مقابل چشمم نشسته بود
شوقی از آن نگاه دلم در رضایت است

یک آن صدا ، ز مَاْذَنه آمد میان خواب
ازجا پریدم و این خواب گوعنایت است

 

[ستایش شهریوری]

وقت است که از رستم و سهراب بپرسیم
این‌جنگ چه جنگی‌ست که ما هیچ و شما هیچ

 

[mobina01]

وه‌‌ که با این عمر های کوته بی اعتبار
این همه غفل شدن از چون منی شیدا چرا؟

 

[پایان]

واژه‌ها را باید شست.
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد

چترها را باید بست،
زیر باران باید رفت.

 

[ill_mah]

‌ ‌‌ ‌
وقتی که بیش از حد به چشمانت نظر دارم
حس میکنم آقا محمد خان قاجارم

میخواهم از فرط جنون چنگی بیاندازم
این وحشیان م‌ست را از کاسه در آرم

تصمیم دارم تا برای فتح چشمانت
از این غرور احمقانه دست بردارم

برق نگاهت سرمه چشمت سپاهی که
آماده ام تا روبرویش عشق بگذارم

من عازم فتح توام بی لشکر و با عشق
تو میگریزی از منی که دوستت دارم

از پیکرت چیزی بجز چشمت نمیخواهم
گفتم که من آقا محمد خان قاجارم !

 

[Tara Motlagh]

وقتی که تو نیستی
دنیا
چیزی کم دارد
من فکر می‌کنم در غیاب تو
همه‌ی خانه‌های جهان خالی‌ست
همه‌ی پنجره‌ها بسته است
اصلا کسی
حوصله‌ی آمدن به ایوان عصر جمعه را ندارد
واقعا
وقتی که تو نیستی
من هم
تنهاترین اتفاق بی دلیل زمینم

 

[amir mohamad]

وقتی که تو نیستی
دنیا
چیزی کم دارد
من فکر می‌کنم در غیاب تو
همه‌ی خانه‌های جهان خالی‌ست
همه‌ی پنجره‌ها بسته است
اصلا کسی
حوصله‌ی آمدن به ایوان عصر جمعه را ندارد
واقعا
وقتی که تو نیستی
من هم
تنهاترین اتفاق بی دلیل زمینم

ویرانهٔ آن گنج نهان است دل ما
گنجینهٔ سر دو جهان است دل ما

تا گشته خریدار تو ای گوهر مقصود
فارغ ز غم سود و زیانست دل ما

احوالی از او پرس که اندر خم زلفت
باز آمده از و مکانست دل ما

 

[Tara Motlagh]

وفا چه می‌طلبی از کسی که بی‌دل شد؟
چو دل برفت، برفت از پِی‌اش وفا و جفا

به حق این دل ویران و حُسن معمورت
خوش است گنج خیالت در این خرابه‌ی ما