مشاعره مشاعره با حرف "پ"

[amir mohamad]

پیوستن دوستان به هم آسان است
دشوار بریدن است و آخر آن است
شیرینی وصل را نمی‌دارم دوست
از غایت تلخیی که در هجران است

 

[پایان]

پرتو شمع رخت شد در وجودم مشتعل
سوخت از من هرچه بود از اقتضای آب و گل

بود ذرات دلم هر یک بفرمان کسی
مهرت آمد حاکم این مملکت شد مستقل

 

[Tara Motlagh]

پروانه نمی‌شکیبد از دور
ور قصد کند بسوزدش نور

هر کَس به تعلقی گرفتار
صاحب نظران به عشق منظور

 

[پایان]

پری وشی دل دیوانه می‌کشد سویش

که نیست حد بشر سیر دیدن رویش

 

[leylii]

پیگیر پریشانی ما دیر به دیر است
دلتنگ به یک خنده ی او زود به زودیم

 

[پایان]

پا به پای غم من پیر شد و حرف نزد
داغ دید از من و تبخیر شد و حرف نزد

 

[amir mohamad]

پرده بگشای که من سوختهٔ روی توام
حسرت اندوختهٔ طلعت نیکوی توام

من نه آنم که ز دامان تو بردارم دست
تیغ بردار که منت کش بازوی توام

 

[پایان]

پند گوی تو چه‌ها تا به تو فهمانیده

کز منت باز به این مرتبه رنجانیده

 

[ill_mah]

پابند کفشهای سیاه سفر نشو
یا دست کم بخاطر من دیرتر برو

دارم نگاه می کنم و حرص می خورم
امشب قشنگ تر شده ای – بیشتر نشو

کاری نکن که بشکنی امـ…ا شکسته ای
حالا شکستنی ترم از شاخه های مو

موضوع را عوض بکنیم از خودت بگو –
به به مبارک است :دل خوش – لباس نو

دارند سور وسات عروسی می آورند
از کوچه های سرد به آغوش گرم تو

هی پا به پا نکن که بگویم سفر به خیر
مجبور نیستی که بمانی …
ولی نرو

 

[پایان]

پس پشت ِمردمکان ات

فریاد کدام زندانی ست

که آزادی را

به لبان برآماسیده

گل سرخی پرتاب می کند