مشاعره مشاعره با حرف "ی"

[amir mohamad]

یک نفس هشیار بودن عمر ضایع کردنست
گر نداری باده باید خویش را دیوانه ساخت

فارغ از دریوزه میخانه ها گردیده ام
کار عقل و هوش را آن نرگس مستانه ساخت

 

[Tara Motlagh]

یاد رخسار ترا در دل نهان داریم ما
در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما

در چنین راهی که مردان توشه از دل کرده‌اند
ساده‌لوحی بین که فکر آب و نان داریم ما

 

[ستایش شهریوری]

یارب چه بلا که عشق یارست
زو عقل به درد و جان فکارست

 

[..Shadow..]

یار آمد و قلبم را بی‌رحمانه ربود
مرگم رسید و دلم جای دیگر بود

 

[amir mohamad]

یار آمد و قلبم را بی‌رحمانه ربود
مرگم رسید و دلم جای دیگر بود

یار به زنجیر زلف باز مرا می‌کشد
در پی او می‌روم تا به کجا می‌کشد

نام همه عاشقان در ورق لطف اوست
گر قلمی‌ می‌کشد بر سر ما می‌کشد

 

[Tara Motlagh]

یا دست بر این قلب پریشان شده بگذار
یا جمع کن آن موی پریشان شده‌ات را

جز شانه پرمهر تو کو شاخه امنی؟
گنجشکِ -کم و بیش- هراسان شده‌ات را

 

[amir mohamad]

یا دست بر این قلب پریشان شده بگذار
یا جمع کن آن موی پریشان شده‌ات را

جز شانه پرمهر تو کو شاخه امنی؟
گنجشکِ -کم و بیش- هراسان شده‌ات را

یار می‌آید و در دیده چنان می‌آید
که پری پیکری از عالم جان می‌آید

سر سودای تو گنجی است نهان در دل من
به زیان می‌رود آن چون به زبان می‌آید

 

[.AikA.]

یوسفی دارم که هرگز یاد یعقوبش نکرد.

 

[amir mohamad]

یوسفی دارم که هرگز یاد یعقوبش نکرد.

یارب امشب آن جنون‌ آشوب جان و دل ‌کجاست
آن خرام ناز کو آن عمر مستعجل کجاست
زورقی دارم‌ به غارت‌ رفته توفان‌ یأس
جز کنار الفت‌ آو غو ش‌اش دگر ساحل کجاست

بیدل

 

[بهاره بانو]

یارب امشب آن جنون‌ آشوب جان و دل ‌کجاست
آن خرام ناز کو آن عمر مستعجل کجاست
زورقی دارم‌ به غارت‌ رفته توفان‌ یأس
جز کنار الفت‌ آو غو ش‌اش دگر ساحل کجاست

بیدل

یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

یاد باد آن‌که نگارم چو کمر بربستی
در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود