مشاعره مشاعره با شعر خود ساخته

[مبینای شهر قصه ها]

دلم چندیست حالات عجیبی دارد
غمت را در سی*ن*ه ام محفوظ دارد
مرا با این همه غم تا کجا می بری
مگرنمی بینی پای رفتن نیست کجامی بری

یک لحظه تورا دیدم و مات و مبهوت دو چشمون سیاهت شدم
تو بگو مگر آن چشمان چه چیزی دارد
که همه ی عالم دچار جنون دو چشمون سیاهت هستند؟

 

[NIRI]

میروم پنهان شوم
این جا دگر جای من نیست
این همه شاعر را چه کنم
بخت برگشته شعر بلد نیست!

 

[AryanB.h]

این چشمان من به ندیدن تو عادت ندارد
باز بمان قلب من عادت به نبودنت ندارد
این همه شاعر تو نباشی جایی ندارند
بمان که شاعران بی تو شعر ندارند

 

[NIRI]

این چشمان من به ندیدن تو عادت ندارد
باز بمان قلب من عادت به نبودنت ندارد
این همه شاعر تو نباشی جایی ندارند
بمان که شاعران بی تو شعر ندارند

من خودم
پشت سفر دور و دراز قلبم
کاسه ای آب
به نشان پاکی ریختم.
آخر به جستجوی تو آمده بود... .

 

[آیناز]

دلا غم زیاد است و فرصت اندک
بیا بی او اندوهناک نباشیم

 

[Goli]

مگر گلستان چشمانش در یادت نیست؟
پس آرام بگیر با یاد اویی که دگر باره درمانت نیست

 

[آیناز]

تیری از تیرکمانت رها وبه قلبم اصابت کرد
غیر از اندکی قلبی که داشتم ،ذهنم بربود

 

[AMAZING GIRL]

دستم را رها کرد و رفت
قلب مرا شکست و رفت :/

 

[آیناز]

ترس نبودنت با خودش وجودم را برد
تنها دیوانگی را به من هدیه داد

 

[Nafish.H]

دلم بد به دو گوی سیاهت گره خورد

رفتی و نگفتی لبخندت دلکم را برد؟

گره‌ی دلم کور بود،
وقتی رفتی، بهارت هم مُرد؛