مشاعره مشاعره با "گ"

[پایان]

گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

سلطان جهانم به چنین روز غلام است

گو شمع میارید در این جمع که امشب

در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است

 

[amir mohamad]

گر ماه شب افروزان روپوش روا دارد
گیرم که بپوشد رو بو را چه دوا دارد

گر نیز بپوشد رو ور نیز ببرد بو
از خنبش روحانی صد گونه گوا دارد

 

[پایان]

گوشم همه بر قول نی و نغمه چنگ است

چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است

 

[amir mohamad]

گر یک سر موی از رخ تو روی نماید
بر روی زمین خرقه و زنار نماند

آن را که دمی روی نمایی ز دو عالم
آن سوخته را جز غم تو کار نماند

گر برفکنی پرده از آن چهره زیبا
از چهره خورشید و مه آثار نماند

در خواب کنی سوختگان را ز می عشق
تا جز تو کسی محرم اسرار نماند

 

[پایان]

گر چه بدنامی‌ست نزد عاقلان

ما نمی‌خواهیم ننگ و نام را

 

[amir mohamad]

گوش دل می شنود آنچه که در دل باشد
عشق را زمزمه کافی ست، به آواز مگو

آتشی در دلم انداخته چشمت که مپرس
پیش من حرفی از آن خانه برانداز مگو

 

[پایان]

گدایی در میخانه طرفه اکسیریست

گر این عمل بکنی خاک زر توانی کرد

 

[Raaz67]

گدایی با تو ارزد بی تو حاشا

خماری با تو شاید بی تو لِلّا

نداری و نخواهی با تو ارزد

که شاهی بی تو یک ارزن نیارزد

 

[پایان]

گر پیر مغان مرشدِ من شد چه تفاوت

در هیچ سری نیست که سری ز خدا نیست

 

[Raaz67]

گو بهار دل و جان باش و خزان باش ار نه

ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست