مشاعره مشاعره با "گ"

[amir mohamad]

گله‌ای نیست اگر بی‌خبری از من، چون
دو سه روزی‌ست که خودم هم به خودم سر نزدم

گر وقت سحر بادی از کوی تو برخیزد
هر جا که دلی باشد در دامنش آویزد

آن شعله که دل سوزد، از مهر تو افروزد
وان باد که جان بخشد، از زلف تو برخیزد

ساوجی

 

[کیـانـا.T]

گفتی ز سرت فکر مرا بیرون کن
جانا سرم از فکرتو خالی‌ست، دلم را چه کنم؟

- مهران یوسفی

 

[RPR"]

گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید...


- سعدی |

 

[amir mohamad]

گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید...


- سعدی |

گر باده خوری تو با خردمندان خور
یا با صنمی لاله رخی خندان خور

بسیار مخور ورد مکن فاش مساز
اندک خور و گه گاه خور و پنهان خور

عطار

 

[آراد]

گرچه بيگانه ز خود گشتم و ديوانه ز عشق

يار عاشق ڪش و بيگانه نواز است هنوز

 

[amir mohamad]

گرچه بيگانه ز خود گشتم و ديوانه ز عشق

يار عاشق ڪش و بيگانه نواز است هنوز

گیرم که عشق نیست به غیر از عذاب و رنج
باشد عذاب عشق عذابی ستودنیست

 

[فرهاد آزادی]

گیرم که عشق نیست به غیر از عذاب و رنج
باشد عذاب عشق عذابی ستودنیست

گهی گریان گهی خندان گهی چون ابر سرگردان گهی عاقل‌ تر از عاقل گهی نادان‌ تر از نادان

 

[amir mohamad]

گهی گریان گهی خندان گهی چون ابر سرگردان گهی عاقل‌ تر از عاقل گهی نادان‌ تر از نادان

گر وقت سحر، بادی از کوی تو برخیزد
هر جا که دلی باشد در دامنش آویزد
آن شعله که دل سوزد، از مهر تو افروزد
وان باد که جان بخشد، از زلف تو برخیزد
ساوجی

 

[فرهاد آزادی]

گل که باشی باغبان ها دست چینت می‌کنند
سنگ باشی می‌تراشند و نگینت می‌کنند

هرگز از این پیله تنهایی‌ات غمگین نباش
روزگاری میرسد فرش زمینت می‌کنند

چوب خشکی در بیابان باش اما مرد باش
چوب نامردی اگر در آستینت می‌کنند

ای درخت پیر بر این شاخه ها دل خوش نکن
چون که با دست تبر مطبخ نشینت می‌کنند

نیشخند دوستان از زخم دشمن بدتر است
آشنایان بیشتر اندوهگینت می‌کنند

 

[amir mohamad]

گفتم ز مِهرورزان رسمِ وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید
گفتم که بر خیالت راهِ نظر ببندم
گفتا که شب‌رو است او از راهِ دیگر آید

حافظ