مشاعره مشاعره حرف "ش"

[Raaz67]

شرم از کمند طره او داشت شهریار
روزی که سر به کوه و بیابان نهاد از او

 

[Tara Motlagh]

شام نمی‌شود دگر صبح کسی که هر سحر

زان خَمِ طُره بنگرد صبح دمیده‌ی تو را

 

[Raaz67]

شراب شوق می‌نوشم به گرد یار می‌گردم
سخن مستانه می‌گویم ولی هوشیار می‌گردم

 

[Tara Motlagh]

شب شود روزِ حیات و نرود حسرتِ وصل
ما چنان روزه نگیریم که وا باید کرد

 

[Raaz67]

شمع از سر خود گذشت و آزاد بسوخت

بر آتش غم خنده‌زنان شاد بسوخت

 

[Tara Motlagh]

شبى، دانم كه در زندان هجران
سحرگاهم به گوش آيد خطابى

كه سعدى! چون فراق ما كشيدى
نخواهى ديد در دوزخ عذابى

 

[Raaz67]

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

 

[Tara Motlagh]

شکوه‌ای نیست ز طوفانِ حوادث ما را
دل به دریازدگان خنده به سیلاب زنند

 

[amir mohamad]

شکوه‌ای نیست ز طوفانِ حوادث ما را
دل به دریازدگان خنده به سیلاب زنند

شوق دیدار تو دیوار قفس می شکند
قفس سی*ن*ه ز غوغای نفس می شکند

سر پرواز ندارم به سویت جز با عشق
که هوای تو پر و بال هوس می شکند

 

[Tara Motlagh]

شکر حق هم خونِ دل داریم هم اشکی روان
سفره‌ی درویش را زینت ببخشد آب و نان

در فراقت شعر می‌گویم، ببین این شعرها
حاصل داغ من است اما به کام دیگران