مشاعره مشاعره حرف "ش"

[amir mohamad]

شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
آتشی در دلش افکندم و آبش کردم

غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد
خواندم افسانهٔ شیرین و به خوابش کردم

 

[پایان]

شمع از سر خود گذشت و آزاد بسوخت

بر آتش غم خنده‌زنان شاد بسوخت

 

[amir mohamad]

شمع میداند به شبها محنت پروانه را
قدر عاشق را کسی داند که داغش بر دل است

 

[پایان]

شمع دیدم گرد او پروانه‌ها چون جمع‌ها

شمع کی دیدم که گردد گرد نورش شمع‌ها

 

[amir mohamad]

شوخی که تمام پای بستم او را
بی منت جام و باده مستم او را

گفتا مپرستید بغیر از من ک.س
جز او نه کسی تا که پرستم او را

 

[پایان]

شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی

گو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد

 

[amir mohamad]

شب که ملول می‌شوم بر دل ریش تا سحر
صورت یار می‌کشم دفع ملال می‌کنم

او ز کمال دلبری زیب جمال می‌دهد
من ز جمال آن پری کسب کمال می‌کنم

 

[پایان]

شب من نشان مویت سحرم نشان رویت
قمر از فلک در افتد چو نقاب بر گشایی

 

[نیما نصر]

شبها گذرد که دیده نتوانم بست
مردم همه از خواب و من از فکر تو مسـ*ـت

باشد که به دست خویش خونم ریزی
تا جان بدهم دامن مقصود به دست

 

[پایان]

شاگردی روزگار کردم بسیار
در کار جهان هنوز استاد نیم