متفرقه معرفی کتاب، متن برگزیده

[Rozaleh]

چه لزومی دارد برای اجزای زندگی گریه کنیم؟
کل زندگی گریه‌دار است.

تسلی بخشی‌های فلسفه – آلن دوباتن

 

[Rozaleh]

نمی‌دانم چند درصد از مردم خودشان را جزو سه‌درصد از زشت‌ترین افراد می‌دانند اما این تصور هم برایم وحشتناک است که کسی در تمام عمر از خودش ناراضی باشد.

دختر پرتقالی – یوستین گُردر

 

[Rozaleh]

وانمود می‌کنم کر و لالم. اون طوری مجبور نمی‌شدم با کسی حرفای احمقانه‌ی بی خودی بزنم. اگه کسی می‌خواست باهام حرف بزنه باید حرفشو رو یه تیکه کاغذ می‌نوشت می‌داد دستم. بعد یه مدتم از این کار خسته می‌شدن و من باقی عمرم از شر حرف زدن خلاص می‌بودم.

ناطور دشت – دیوید سلینجر

 

[Rozaleh]

مردم هریک دردی دارند که دیگری نمی‌فهمد.

سال بلوا - عباس معروفی

 

[Rozaleh]

من دلم می‌خواد قبل از مردن یه‌کم وقت داشته باشم تا کارام رو روبراه کنم.

سرگذشت ندیمه – مارگارت اتوود

 

[Rozaleh]

آبلوموف آهی کشید و گفت: وای، زندگی‌.
+زندگی؟ زندگی چه شده؟
-مدام هی می‌زند. راحتم نمی‌گذارد. دلم می‌خواست بیفتم… بخوابم… برای همیشه.

آبلوموف – ایوان گنچاروف

 

[Rozaleh]

آیا می‌داند که من این‌جا هستم، زنده‌ام، به او فکر می‌کنم؟ مجبورم همین‌طور فکر کنم. آدمِ در تنگنا مجبور است هر چیز امیدوارکننده‌ای را باور کند. دیگر به ارتباط ذهنی عقیده دارم، ارتعاشات اثیری و این جور خزعبلات. پیش از این هرگز چنین چیزهایی را باور نداشتم.

سرگذشت ندیمه – مارگارت اتوود

 

[Rozaleh]

عشق بسی نیرومندتر از مرگ است.

زوربای یونانی – نیکوس کازانتزاکیس

 

[Rozaleh]

من وقتی هوس چیزی بکنم می‌دانی چه می‌کنم؟ آنقدر از آن چیز می‌خورم تا دلم را بزند و دیگر هیچ گاه فکرش را نکنم، یا اگر هم فکرش را کردم حال استفراغ به‌من دست بدهد. وقتی بچه بودم مرده گیلاس بودم. زیاد هم پول نداشتم و نمی‌توانستم یک دفعه مقدار زیادی بخرم، به‌طوری که هر وقت گیلاس می‌خریدم و می‌خوردم باز هوسش را می‌کردم. روز و شب فکر و ذکری به‌جز گیلاس نداشتم و براستی که از نداشتن آن در رنج بودم. تا اینکه یک روز عصبانی شدم یا خجالت کشیدم، درست نمی‌دانم. فقط حس کردم که در دست گیلاس اسیرم، و همین خود، مرا مضحکه مردم کرده‌بود. آن وقت چه کردم؟ یک شب پاشدم و پاورچین پاورچین رفتم جیبهای پدرم را گشتم، یک مجیدیه نقره پیدا کردم و آن را کش رفتم و صبح زود به‌سراغ باغبانی رفتم. یک زنبیل گیلاس خریدم، در خندقی نشستم و شروع به‌خوردن کردم. آنقدر خوردم و خوردم و هی خوردم تا شکمم باد کرد. لحظه‌ای بعد معده‌ام درد گرفت و حالم بهم‌خورد. آره ارباب، هی استفراغ کردم و کردم، و از آن روز به‌بعد دیگر هوس گیلاس در من کشته‌شد؛ به‌طوری که دیگر تاب دیدن عکس گیلاس را هم نداشتم. نجات پیدا کرده‌بودم. نگاهشان می‌کردم و می‌گفتم: «دیگر احتیاجی به‌شما ندارم!» بعدها همین کار را با شراب و توتون هم کردم.

زوربای یونانی – نیکوس کازانتزاکیس

 

[Rozaleh]

-تو مثل این‌که از تنبلی حال زندگی کردن هم نداری.
+همین طور است، آندره‌ی، این را هم درست حدس زده‌ای.

آبلوموف – ایوان گنچاروف