فایل شده [معشوق چاوره‌ش] اثر«معصومه خدایی کاربر انجمن رمان بوک»

[*نبوا*]

عنوان: معشوق چاوره‌ش
نویسنده: معصومه خدایی[نبوا]
ژانر: عاشقانه
ویراستار: .MANA
کپیست: Hilda؛

مقدمه:
آرزوهایم را در آغوشت پوچ می‌کنم،
دقایق می‌گذرند و این منم که کوچ می‌کنم.

می‌شنوم صدایم را از اعماق چشمان بارانی!
مداوم در این لحظات من هستم و نوای بی‌صدای شادابی.​

 

[شاهدخت]

با سلام.
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن آثارتان خود؛ خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.
قوانین تایپ شعر
پس از ارسال ده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
درخواست جلد
پس از گذشت ده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
درخواست تگ
در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید در تاپیک زیر اعلام کنید:
تایپک پرسش و پاسخ شعر
شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک به متروکه انتقال پیدا می‌کند.

[ مدیریت تالار شعر ]

 

[*نبوا*]

نونواری

نونواری را در آغوش تو می‌جویم
تویی روحم همه جانم که می‌گویم

در این شب‌ها که با یاد توام آرام
شود فاش آن نوای قلب تو باوان

همه کردند فراموشم ولی زن‌هار
تویی یارم، که می‌خوانم در این صحرا

مشو تیره اگر سوهان جانت می‌شوم هر دم
مشو خسته اگر شوقم رسد به آسمان هر دم

 

[*نبوا*]

شفای درد

عاشق که می‌شوی دلت پر‌ می‌کشد هردم
شفای قلب بیمارست همی گویم همی گَردم

به آن یار و به آن قوی و به آن دل
زنم رویش همی مُهری ز رنگ یک شفا تِل

تمنای سخن دارد دو عینم
تمنای خزیدن در بغل دارد دو دستم

همی‌یارم، همی جانم، همی چشم و چراغ من
همی روحم، همی قلبم، همی درد و فراغ من

شدم زنجیر و ماتم زده‌ام کاش و فقط ای کاش
فقط اندک تو را می‌دیدم و چشمت ز جنس راش

 

[*نبوا*]

فضیلت

عشق را خلقت فضیلت بود
درد را خلقت رذیلت بود

هر چه را بوده ز آن درد بود
عشق هم ماتم زده سرد بود

عشق را آغوش تو جان بود
درد را مِهر تو درمان بود

 

[*نبوا*]

قدح

تو را چون من ببینم
قدح افتد ز دستم
رهی آغوش بی‌توست
دلم مغشوش بی‌توست

 

[*نبوا*]

بهاران

در بهاران غنچه‌ها باز می‌شود
عشق هم با آن‌ها آغاز می‌شود
گر در آغوش تواَم خوشنودم
گر هوای تو زده بر کله‌ام شه‌نورم

 

[*نبوا*]

رخ حقد

گر در رخ تو حقدی است
ما را برهد دردی است
خوشحال تویی ساقی
بیدار و پریشانی
تا یاد تو افتادم
مهر و سر و زر دادم
هر جا که قیامت بود
آغوش تو محنت بود

 

[*نبوا*]

محو شده

منم آن محو شده در دل تو
قلب من گرم شده در بَر تو
مگو این قلب چرا بی‌تاب است
سببش هست جواب در بر تو

 

[*نبوا*]

آغوش شمع

بهار آمد پروانه در آغوش شمع افتاد
تو کِی آیی قلب من از کار افتاد
مگو فراموشت شد آن روزها
که ما بُدیم و دل در دام افتاد