متفرقه [ مفارقت ]

[؛DeadRose]

بی‌آرامم از غم، بی‌آرامم از فکر نیست شدن. نمی‌دانم، شاید هم دروغ بگویم. رفتار و کردار و زندگانی من دروغ بوده است؛ من راه رفته‌ام و دروغ گفته‌ام تا از مهلکه جست بزنم. اکنونم سخت است که بخواهم با خودم راست‌گفتار باشم، من نبریده‌ام اما زنده هم نیستم. یک جور نشستن روی خطی که مرا از یک سو به مرگ و از یک سو به زندگی که لعنت بر آن باد، وصل می‌کند. چه‌کار کنم؟ کدام سو پا بگذارم؟ چرا انقدر تنشی در خود نمی‌بینیم؟ چرا دهانم را می‌بندم.

 

[؛DeadRose]

برای خودم گریه می‌کنم، ارزش گریه کردن را دارم. پاهای کبود من ارزش گریه کردن را دارند. دست‌های بریده‌ی من ارزش گریه کردن را دارند. قلب سوراخ من ارزش گریه کردن را دارد. چه در حقارت است آدم، چه در حقارت است.

 

[؛DeadRose]

کسی خنده‌های من و تو را درک نمی‌کند ملوک، ناخوشی ما را دیوانگی می‌پندارند و خوشی ما را شگفت‌الوقوع. حکمت زندگی من و تو چیست؟ تف کردن به روی همه‌چیز؟ غمگینم، تو این را خوب می‌دانی. اما فایده‌ی غمگین بودن چیست؟ باید بروم و بخوابم.

 

[؛DeadRose]

«هرچه می‌کنم
چهار خط برای تو بنویسم
می‌بینم واژه‌ها
خاک بر سر شده‌اند»

عباس معروفی

 

[؛DeadRose]

واپسین فریادم
می‌پیچید
در سکوتی که داده او را امان:
تو
دستِ‌کم
تو
بازگو
ناله‌کنان
بازگو
با قرن‌ها
که من
می‌سوزم.


#ولادیمیر_مایاکوفسکی.