آموزشی مهارت‌های نویسندگی

[سایه مولوی]

در اینجا با چند تا از مهارت‌های نویسندگی که دونستنشون برای هر نویسنده‌ای لازمه آشنا میشیم.

 

[سایه مولوی]

1 مهارت ارتباطی نوشتاری
این مهارت از زیرمجموعه‌های «مهارت‌های ارتباطی» محسوب می‌شــود. این مهارت بر خالف ظاهرش مهارتی پیچیده است که به یادگیری و تمرین مستمر نیاز دارد.

واژگان کلیدی: مهارت نوشتاری، مهارت ارتباطی، نویسندگی.

مهارت ارتباط نوشــتاری یعنی این‌که شما بتوانید پیام خود را که
(شــامل ایده‌ها، فکرها، خاطره‌ها، تجربه‌ها، دیدگاه‌ها و مفاهیم) است
به شکلی شفاف، ســازمان یافته و با ساختار مناسب و متناسب،
از طریق نامه، پســت الکترونیکی، مقاله، نوشته‌های کوتاه، کتاب،
گزارشنویســی، وبلاگ و یا شــبکه‌های اجتماعی به مخاطبتان منتقــل کنید یا این‌که آن‌ها را ثبت کنید و در آینده، خودتان آن نوشته را مورد استفاده قرار دهید.

 

[سایه مولوی]

۲ نوشتن
«نوشتن» برقراری ارتباط و انتقال اطلاعات و اعتقادات از طریق
نظامی از نشــانه‌های نوشــتاری است. نوشــتن نوعی آفرینش و
خالقیت اســت که در یک طرف آن خلق فکرها و اندیشه‌ها و در
طرف دیگر خلق و نظم‌بخشــی این اندیشه‌ها در قالب‌های زبانی
مورد نظر است. نوشتن، یکی از مهارت‌های چهارگانة زبان آموزی
است و یکی از چهار کلید یادگیری محسوب می‌شود.

 

[سایه مولوی]

۳ سطوح مهارت‌های نوشتاری
مهارت‌های نوشتاری دارای چهار سطح هستند.
سطح پایه: در این سطح فرد می‌تواند حرف‌های روزمرة خود را
در محیط کار و زندگی شخصی به شکل مکتوب به دیگران منتقل
کند، اما در انتقال بحث‌های مهم و حســاس یا تنش‌های عاطفی
مشکل دارد.

سطح میانی: در این سطح فرد می‌تواند پیام‌ها و حرف‌های ساده
را اگر پیچیدگی خاص و یا حجم زیادی نداشته باشند، به شکلی
درســت و مرتب با حداقل خطا تنظیم کند، اما اگر مطالب قدری
پیچیده‌تر و یا طولانی شد، دیگر نمی‌تواند به آن‌ها ساختار مناسب
دهد.
سطح پیشرفته: در این ســطح فرد میتواند چیزی را به خوبی
توصیف کند و یا گفتوگوی بیــن دو نفر را با دقت تنظیم نماید
و یا نوشــته‌ای را متناسب با نیاز مخاطب تولید و آن را ویرایش و
تنظیم کند.
سطح خبرگی: در این سطح فرد می‌تواند به دیگران آموزش دهد
که چگونه افراد از ســطح پایه به سمت میانی و پیشرفته حرکت
کنند.

 

[سایه مولوی]

۴ نویسنده کیست و نویسندگی چیست؟

نویسنده کسی است که دیدگاهی نو یا نگاهی نو را با نگارشی نو،
به خواننده انتقال می‌دهد.
نویسندگی نیز بر سه پایه استوار است:
1 .هنر خوب حس کردن (به‌ویژه خوب دیدن و خوب شنیدن)
2 .هنر خوب اندیشیدن.
3 .هنر خوب نوشتن.
بسیاری از نویسندگان بزرگ همچون جوآن دیدیون (نویسنده و
روزنامه‌نگار معروف آمریکایی) دن دلیلو (نویسنده و روزنامه‌نگار
معروف آمریکایی و برنده جایزه پِن و فالکنر) هدفشان از نوشتن را،
نظم بخشــیدن به افکار خود عنوان کرده و روند نگارش را چیزی
شــبیه آشنا شــدن با عملکرد ذهن خود توصیف کرده‌اند. هانتر اس تامپسون در یکی از مقاله‌های خود در سال 1958 نوشت:
«من متوجه شده‌ام با نوشتن می‌توانم چیزهایی را که درباره‌شان
می‌نویسم، بهتر درک کنم و آن‌ها را بسیار عینی‌تر از گذشته بیابم. واژه‌ها صرفاً ابزارند؛ ابزاری که اگر درست به کار گرفته شوند قادرند به زندگی شما نظم و ترتیب بدهند.»

 

[سایه مولوی]

۵ برای تقویت مهارت‌های نویسندگی چه کنیم؟

برای تقویت مهارت‌های نویسندگی توجه به رهنمودهای زیر از
اهمیت بالایی برخوردار است:
۱ کتاب زیاد بخوانید، نویسندگی یعنی پرخوانی.
۲ نویسندگی یعنی خوب حرف زدن و طولانی حرف زدن.
۴ نویســندگی یعنی توجه به جزئیات و تحلیل موشکافانه، اساساً توجه به همین جزئیات و باریک‌بینی است که
نویسنده را از بقیه متمایز می‌کند.
۵ نویسندگی یعنی خوب لمس
کردن زندگی. به قول ری برادبری: «نویســنده خوب کسی است
که زندگی را با همة احساســاتش به خوبی لمس کند.» نویسنده کسی است که دائماً وسوســة خواندن متن‌های جدید و معاصر، و نیــز خوانــدن متن‌های کلاســیک را دارد و از هر ک.س چیزی یاد میگیرد.
نویسنده زیاد می‌خواند و زیاد می‌نویسد، اما کارهای
خــود را نیمه تمام رها نمی‌کند و هر طور شــده می‌کوشــد که
کارهایی را که شــروع کرده است، به آخر برساند.
استیون کینگ
میگوید:«مطالعه، مرکز خالقیت هر نویســنده اســت. مطالعه و
کتاب، دوستان همیشگی نویسنده هستند. نویسنده نه یک فرد
پرخوان، بلکه باید یک کتابخوار باشد!» 99 درصد رماننویس‌ها
معتقدند که خواندن یکی از دلایل اصلی تقویت مهارت نویسندگی
است.
همانطور که هر ورزشکاری برای یادگرفتن تکنیک‌ها باید بازی
قهرمانان رشتة خود را تماشا کند، هر نویسنده‌ای هم برای این‌که
نوشتن را یاد بگیرد باید آثار نویسندگان بزرگ را مطالعه کند. چرخ
زدن در دنیای مجازی و خواندن نوشتههایی که دوستان و آشنایان
در شبکههای مجازی به اشتراک میگذارند، هیچ چیز ارزشمندی
به شــما یاد نمیدهد. در عوض ســعی کنید با خواندن مقالات
خبری که به خوبی ویرایش شده‌اند، توانایی‌های نویسندگی خود
را بالا ببرید. خواندن داســتان نیز خلاقیت رهبران و کارمندان را
افزایش می‌دهد. بنابراین با راهاندازی نشست‌های کتابخوانی به
صورت ماهانه، آن‌ها را به کتاب خواندن تشــویق کنید. نویسنده
کسی است که وقتی از نوشتن خسته میشود، کتاب میخواند و
زمانی که از کتاب خواندن خسته میشود، مینویسد.

 

[سایه مولوی]

۶ متنوع بخوانید.
نویسنده کسی است که متنوع می‌خواند. او هم کتاب داستانی
می‌خواند و هم غیرداستانی. مطالعة کتاب‌های تاریخی، سیاسی،
روانشناســی، فلســفه، جغرافیا، دینی، اخلاقی، عرفانی، رمان و
جامعه‌شناسی از کارهای همیشگی هر نویسنده است.

 

[سایه مولوی]

۷ زیاد تمرین کنید.
نویسنده کســی اســت که هر روز و در هر فرصتی می‌نویسد.
نویســنده یعنی کســی که مدام کار میکند و مرتبا کار خود را بازنویسی می‌کند. ارنســت همینگوی، با این‌که توانایی زیادی در نوشتن داشــت، کتاب «وداع با اسلحه» را 40 بار بازنویسی کرد.
نویسنده کسی است که هم می‌تواند ساده بنویسد و هم پیچیده. او
سعی می‌کند که خودش را با مخاطب تنظیم کند. نویسنده کسی
است که هم با مداد می‌نویسد و هم با خودکار و هم پشت رایانه. او
در همه جا می‌نویسد، حتی در حمام! یا اگر ناگهان از خواب بیدار
شــده و چیزی به ذهنش رسید، کاغذ و قلم را برمی‌دارد و آن را
یادداشت می‌کند و بعد می‌خوابد. نویسنده کسی است که دائماً در حال دزدیدن وقت و استفاده از فرصت برای نوشتن است. توانایی مدیریت زمان مهارتی است که
نویسنده به خوبی از آن استفاده میکند. آنتونی ترالاب، رماننویس
مشــهور، هر 15 دقیقه 300 کلمه می‌نوشت. او با همین معیار و
اندازه‌گیری دقیق می‌توانســت روزی سه ساعت بنویسد؛ آن هم
قبل از رفتن به ادارة پســت. او کارمند ادارة پست بود. او با همین
روش به یکی از پرکارترین نویسندگان تاریخ تبدیل شد.

 

[سایه مولوی]

۸ از نوشتن نترسید.
هیچ ورزشکار، سخنران، نوازنده و بازیگری بدون تمرین کردن
نمی‌توانــد مهارت‌های خود را افزایش دهد. رهبران کســب‌وکار
فرصت‌های زیادی برای نوشــتن و بازخورد گرفتن دارند. مقالات
مرتبط با صنعت، پست‌های وبلاگ و دیگر محتواهایی که از سوی
شما منتشر می‌شوند، فرصت مناسبی برای تمرین در نویسندگی
و افزایش نفوذ شما هســتند. هر قدر کیفیت محتوایی که تولید
می‌کنید بالا رود، خوانندگان بیشــتر جذب نوشــته‌های شــما
می‌شوند. سعی کنید خودتان را برای نوشتن به چالش بکشید و هر
ماه حداقل یک متن 700 کلمه‌ای بنویسید. سپس از همکارانتان
بخواهید که متن شــما را از لحاظ نوشتاری و دستورزبان به دقت
بررسی کنند و ایرادهای آن را به شما بگویند.

 

[سایه مولوی]

۹ زاویة دید خود را در نوشتن مشخص کنید.
نویسنده فردی است که زاویه دید دارد. اگر اول شخص می‌نویسید،
سعی کنید دوم شخص و سوم شخص را هم امتحان کنید.
اول شخص: من هر روز 15 دقیقه مینویسم.
دوم شخص: تو از هر وقت اضافه‌ای که پیدا می‌کنی، برای نوشتن استفاده می‌کنی.
سوم شخص: او دیوانه‌ی نوشتن است و برای فرار از سر و صداهای
توی خانه در پشت بام و یا داخل پارک و کتابخانه می‌نویسد.