موضوع نویسنده
- Jul
- 800
- 12,571
- مدال‌ها
- 2
۱۰ آرام آرام و به تدریج در نوشتن جلو بروید.
نویســنده گام به گام، و پله به پله جلو می‌رود. او ابتدا با کلمه‌ها
جمله می‌نویسد و بعد با استفاده از جمله‌ها پاراگراف و در نهایت
با پاراگراف‌ها متن را می‌سازد. معروف است که ریچارد براتیگان
هفت ســال تمرین کرد تا نوشتن جمله‌ها را به شکل درست یاد
بگیرد. ابتدا از ساده نویسی شروع کنید و بعد آن را کمی پیچیده
کنید.
آلبرت اینشــتین میگوید: «اگر مطلبی را متوجه شده باشید،
باید بتوانید آن را برای یک کودک شــش ســاله توضیح دهید.»
فرض کنید مخاطبان شما همه کودک هستند؛ کودکانی بی‌صبر
که به آسانی حواسشان پرت می‌شود و اصلاً حوصله‌ی کلمات سخت را ندارند. می‌توانید در دنیای واقعی با کودکان صحبت کنید. مثلاً
به کودکی نوپا شــغل خود را توضیح دهید. خیلی سریع خواهید دید که صحبت کردن شما جذاب و واضح است یا نه. «یکی از بدترین بلاهایی که ممکن اســت نویسنده سر نوشته‌ب
خودش بیاورد این اســت که لغت‌ها را بپیچاند و چون از کلمات
کوتاه و ساده راضی نیست، دنبال کلمه‌های طولانی و قلمبه سلمبه
بگردد! «این کار مثل بزک کردن یک حیوان خانگی است. در این
صورت، هم حیوان و هم صاحبش معذب میشوند.»
همانطور که دیوید آگلیون، تاجر سرشــناس، در یادداشــتی
به کارمندانش نوشــته اســت:
«هرگز کلمه‌های تخصصی مثل
بازتفهیم، تطورگرایی، فرمالیسم، اگزیستانسیالیسم و ... را به کار
نبرید. این‌ها نشانه‌های مشخص تظاهر و پرمدعا بودن هستند.»
به علاوه تا لازم نشده است، نمادها را به کار نبرید. استیون کینگ می‌نویسد:«نمادها برای زیبا و غنی کردن نوشته هستند، نه برای تصنعی کردن آن.»
نویســنده گام به گام، و پله به پله جلو می‌رود. او ابتدا با کلمه‌ها
جمله می‌نویسد و بعد با استفاده از جمله‌ها پاراگراف و در نهایت
با پاراگراف‌ها متن را می‌سازد. معروف است که ریچارد براتیگان
هفت ســال تمرین کرد تا نوشتن جمله‌ها را به شکل درست یاد
بگیرد. ابتدا از ساده نویسی شروع کنید و بعد آن را کمی پیچیده
کنید.
آلبرت اینشــتین میگوید: «اگر مطلبی را متوجه شده باشید،
باید بتوانید آن را برای یک کودک شــش ســاله توضیح دهید.»
فرض کنید مخاطبان شما همه کودک هستند؛ کودکانی بی‌صبر
که به آسانی حواسشان پرت می‌شود و اصلاً حوصله‌ی کلمات سخت را ندارند. می‌توانید در دنیای واقعی با کودکان صحبت کنید. مثلاً
به کودکی نوپا شــغل خود را توضیح دهید. خیلی سریع خواهید دید که صحبت کردن شما جذاب و واضح است یا نه. «یکی از بدترین بلاهایی که ممکن اســت نویسنده سر نوشته‌ب
خودش بیاورد این اســت که لغت‌ها را بپیچاند و چون از کلمات
کوتاه و ساده راضی نیست، دنبال کلمه‌های طولانی و قلمبه سلمبه
بگردد! «این کار مثل بزک کردن یک حیوان خانگی است. در این
صورت، هم حیوان و هم صاحبش معذب میشوند.»
همانطور که دیوید آگلیون، تاجر سرشــناس، در یادداشــتی
به کارمندانش نوشــته اســت:
«هرگز کلمه‌های تخصصی مثل
بازتفهیم، تطورگرایی، فرمالیسم، اگزیستانسیالیسم و ... را به کار
نبرید. این‌ها نشانه‌های مشخص تظاهر و پرمدعا بودن هستند.»
به علاوه تا لازم نشده است، نمادها را به کار نبرید. استیون کینگ می‌نویسد:«نمادها برای زیبا و غنی کردن نوشته هستند، نه برای تصنعی کردن آن.»
آخرین ویرایش:
