آموزشی مکاتب نقد ادبی

[Tara Motlagh]

۱۲. نقد بر اساس شرح حال خالق اثر

شعر یا داستان ممکن است مانند نقد تاریخی برای شناخت روح و روان نویسنده و یا به عنوان منبع اطلاعاتی در مورد شرح حال او مورد استفاده قرار گیرد.

 

[Tara Motlagh]

منتقد خیلی بیش تر از حد معمول شعر یا داستان را با توجه به مکاتبات و مکالمات به یاد مانده و به جا مانده ازنویسنده و نیز موضوعات مورد مطالعه اش بررسی می کند. او شعر را صرفاً برای شناخت و شناساندن خودِ نویسنده تجزیه و تحلیل می کند.

 

[Tara Motlagh]

۱۳. نقد جامعه شناسانه

در این روش منتقد هنگام بررسی اثر فکرش را روی جامعه در حالت کلی اش متمرکز می کند و به ارزیابی عوامل اجتماعی دخیل در اثر می پردازد. این عوامل می تواند شامل هر رفتاری باشد که نویسنده از جامعه ای که در آن پرورش یافته و زندگی می کند به ارث برده و یا می تواند هر گونه کمک مالی یی باشد که پشت نگارش و پیدایش اثر ادبی اش بوده است.

 

[Tara Motlagh]

۱۴. نقد سیاسی

منتقد در بررسی اش ممکن است به جنبش سیاسی یی بپردازد که نویسنده از آن پشتیبانی کرده و خود نیز به آن علاقه و گرایش دارد. البته منتقد بیش تر سعی می کند به تحلیل شعر بر اساس خط و مشی های سیاسی بپردازد و می خواهد ببیند که اثر پیش روی اش تا چه حد منصفانه و مؤثر در پیش برد رفتارها یا نگرش های سیاسی موفق بوده است.

 

[Tara Motlagh]

۱۵. نقد مارکسیستی

شعر ممکن است با توجه به درست بودن مشی سیاسی اش ارزیابی شود. درستی اش در حقیقت همان پشتیبانی اش از طبقه ی کارگر در مبارزه با استثمارگران ِ سرمایه دار است. اثری مورد ستایش منتقد مارکسیست است که به وصف و تحلیل بی عدالتی هایی می پردازد که جوامع مارکسیستی در پی از بین بردن شان اند.

 

[Tara Motlagh]

۱۶. نقد اخلاقی

بسیاری از شاعران و نویسندگان گرایشات و تعصبات و تعهدات اخلاقی و مذهبی شدیدی دارند ولی معمولاً منتقد اخلاق گرا نسبت به این گونه شاعران و نویسندگان آتش اش تندتر است.

 

[Tara Motlagh]

ادبیات رسالتی انسانی و مردمی دارد و منتقد برای اثری ارزش قائل است که در پی پیشبرد این اهداف است، اثری که تساهل و تسامح، عدالت اجتماعی، حساسیت نسبت به خواسته ها و استعدادهای فردی و مانند این ها را تقویت می کند.

 

[Tara Motlagh]

۱۷. نقد شناختی-علمی

برعکس موارد پیشین که محور کاری شان در بررسی اشعار و داستا‌هایعموماً علوم انسانی بود، نقد شناختی-علمی در پی آن است تا شعر یا داستان را در ارتباطشان با نحوه عملکرد مغز و الگوهای آن بررسی کند. این نظریه و شیوه نقد هنوز گام‌های نخستینش را طی می کند اما با کار روی شباهت های جزئی درون آثار هنری می تواند آینده موفقی را در پی داشته باشد.