جدیدترین‌ها

خوش آمدید

با ثبت نام ، شما می توانید با سایر اعضای انجمن ما در مورد بحث کنید و همچنین تبادل نظر داشته‌باشید.

اکنون ثبت‌نام کنید!
  • هر گونه تشویق و ترغیب اعضا به متشنج کردن انجمن و اطلاع ندادن، بدون تذکر = حذف نام کاربری
  • از کاربران خواستاریم زین پس، از فرستادن هر گونه فایل با حجم بیش از 10MB خودداری کرده و در صورتی که فایل‌هایی بیش از این حجم را قبلا ارسال کرده‌اند حذف کنند.
  • بانوان انجمن رمان بوک قادر به شرکت در گروه گسترده نقد رمان بوک در تلگرام هستند. در صورت عضویت و حضور فعال در نمایه معاونت @MHP اعلام کرده تا امتیازی که در نظر گرفته شده اعمال شود. https://t.me/iromanbook

آموزشی مکانیک کلاسیک

اطلاعات موضوع

درباره موضوع به تاریخ, موضوعی در دسته متوسطه دوم توسط noora با نام مکانیک کلاسیک ایجاد شده است. این موضوع تا کنون 224 بازدید, 31 پاسخ و 0 بار واکنش داشته است
نام دسته متوسطه دوم
نام موضوع مکانیک کلاسیک
نویسنده موضوع noora
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند نوشته
آخرین ارسال توسط noora
موضوع نویسنده

noora

سطح
1
 
کابر ویژه
کاربر ویژه انجمن
Oct
1,052
4,246
مدال‌ها
3
اگر من توانستم اندکی دورتر را ببینم، علتش آن بوده است که من روی شانه غول‌ها ایستاده‌ام

ناتوانی در توصیف حرکت الکترون‌ها در اتم​

پس از کشف هسته اتم و ارائه مدل اتمی رادرفورد در سال ۱۹۱۱، بحث بر سر موقعیت الکترون‌ها در اتم بالا گرفت؛ زیرا رادرفورد موقعیت و حرکت الکترون‌ها در اطراف اتم را مشخص نکرده بود. اگر الکترون‌ها در جای خود ثابت بودند، باید توسط نیروی کولنی میان الکترون‌ها و پروتون‌ها روی هسته سقوط کنند و اتم ناپایدار باشد و اگر الکترون‌ها به‌صورت دایره‌ای به دور هسته گردش کنند، طبق نظریه‌ی الکترومغناطیس کلاسیک و حرکت دایره‌ای مکانیک کلاسیک، باید از خود نور گسیل کند و انرژی آن کم و کم‌تر شود تا درنهایت به‌صورت مارپیچی به داخل هسته سقوط کند، چیزی که در عمل مشاهده نمی‌شود. در سال ۱۹۱۳، نیلز بور با استفاده از نظریه کوانتومی پلانک و انیشتین، که پیش‌تر برای توصیف تابش جسم سیاه و پدیده فتوالکتریک استفاده شده بود، بیان کرد که الکترون‌ها در هر اتم دارای انرژی‌های مشخص و معینی هستند و نمی‌توانند هر مقدار انرژی داشته باشند و عملا انرژی باید بسته‌ای یا کوانتیده باشد، بنابراین الکترون‌ها روی هسته سقوط نمی‌کنند. این نظریه برای اتم هیدروژن یا یون‌های تک الکترونی به خوبی جواب می‌داد، ولی در مورد اتم‌های با الکترون بیشتر جواب نمی‌داد. در سال ۱۹۲۶ و با فرمول‌بندی نظریه کوانتومی موجی شرودینگر، این مشکل برطرف شد و جهان میکروسکوپی به مکانیک کوانتومی واگذار شد.
 
موضوع نویسنده

noora

سطح
1
 
کابر ویژه
کاربر ویژه انجمن
Oct
1,052
4,246
مدال‌ها
3

سرانجام​

پس از منازعات علمی فراوان و سرعت عجیبی که علم از آغاز ۱۹۰۰ به خود گرفت، درنهایت پس از آن‌که شرودینگر فرمول‌بندی نظریه‌ی کوانتومی خود را ارائه کرد، مکانیک کوانتومی به رسمیت شناخته‌ شد و عملا علم مکانیک به دو بخش کلاسیک و کوانتومی تقسیم شد. مکانیک کلاسیک به بررسی پدیده‌هایی که انسان به‌صورت روزمره با آن سر و کار دارد، می‌پردازد و مکانیک کوانتومی به تحلیل پدیده‌هایی با سرعت‌های بسیار بالا(مایل به سرعت نور) و اجسام بسیار ریز(به‌طور مثال ذرات زیر اتمی) می‌پردازد.
 
بالا پایین