مجموعه اشعار ناصر خسرو

[ویتامین]

دین چو دلم پاک دید گفت «هلا
هین به دل پاک بر نگار مرا

پیش دل اندر بکن نشست گهم
وز عمل و علم کن نثار مرا»

 

[ویتامین]

کردم در جانش جای و نیست دریغ
این دل و جان زین بزرگوار مرا

چون نکنم جان فدای آنکه به حشر
آسان گردد بدو شمار مرا؟

 

[ویتامین]

لاجرم اکنون جهان شکار من است
گرچه همی دارد او شکار مرا

گرچه همی خلق را فگار کند
کرد نیارد جهان فگار مرا

 

[ویتامین]

جان من از روزگار برتر شد
بیم نیاید ز روزگار مرا

 

[ویتامین]

قصیدهٔ شمارهٔ شش:

 

[ویتامین]

نکوهش مکن چرخ نیلوفری را
برون کن ز سر باد و خیره‌سری را

بری دان از افعال چرخ برین را
نشاید ز دانا نکوهش بری را

 

[ویتامین]

همی تا کند پیشه، عادت همی کن
جهان مر جفا را، تو مر صابری را

هم امروز از پشت بارت بیفگن
میفگن به فردا مر این داوری را

 

[ویتامین]

چو تو خود کنی اختر خویش را بد
مدار از فلک چشم نیک اختری را

به چهره شدن چون پری کی توانی؟
به افعال ماننده شو مر پری را

 

[ویتامین]

بدیدی به نوروز گشته به صحرا
به عیوق ماننده لالهٔ طری را

اگر لاله پر نور شد چون ستاره
چرا زو نپذرفت صورت گری را؟

 

[ویتامین]

تو با هوش و رای از نکو محضران چون
همی برنگیری نکو محضری را؟

نگه کن که ماند همی نرگس نو
ز بس سیم و زر تاج اسکندری را