مجموعه اشعار ناصر خسرو

[ویتامین]

قرار چشم چه داری به زیر چرخ؟ چو نیست
قرار هیچ به یک حال چرخ گردان را

کناره گیر ازو کاین سوار تازان است
کسی کنار نگیرد سوار تازان را

 

[ویتامین]

بترس سخت ز سختی چو کاری آسان شد
که چرخ زود کند سخت کار آسان را

برون کند چو درآید به خشم گشت زمان
ز قصر قیصر را و زخان و مان خان را

 

[ویتامین]

بر آسمان ز کسوف سیه رهایش نیست
مر آفتاب درفشان و ماه تابان را

میانه کار بباش، ای پسر، کمال مجوی
که مه تمام نشد جز ز بهر نقصان را

 

[ویتامین]

ز بهر حال نکو خویشتن هلاک مکن
به در و مرجان مفروش خیره مر جان را

نگاه کن که به حیلت همی هلاک کنند
ز بهر پر نکو طاوسان پران را

 

[ویتامین]

اگر شر*اب جهان خلق را چو مس*تان کرد
توشان رها کن چون هشیار مس*تان را

نگاه کن که چو فرمان دیو ظاهر شد
نماند فرمان در خلق خویش یزدان را

 

[ویتامین]

به قول بندهٔ یزدان قادرند ولیک
به اعتقاد همه امتند شیطان را

بگویشان که شما به اعتقاد دیوانید
که دیو خواند خوش‌آید همیشه دیوان را

 

[ویتامین]

چو مس*ت خفت به بالینش بر تو، ای هشیار
مزن گزافه به انگشت خویش پنگان را

زیان نبود و نباشد ازو چنان که نبود
زیان ز معصیت دیو مر سلیمان را

 

[ویتامین]

تو را ت*ن تو چو بند است و این جهان زندان
مقر خویش مپندار بند و زندان را

ز علم و طاعت جانت ضعیف و عر*یان است
به علم کوش و بپوش این ضعیف عر*یان را

 

[ویتامین]

به فعل بندهٔ یزدان نه‌ای به نامی تو
خدای را تو چنانی که لاله نعمان را

به آشکاره ت*ن اندر که کرد جان پنهان؟
به پیش او دار این آشکار و پنهان را

 

[ویتامین]

خدای با تو بدین صنع نیک احسان کرد
به قول و فعل تو بگذار شکر احسان را

جهان زمین و سخن تخم و جانت دهقان است
به کشت باید مشغول بود دهقان را