از نگاه من حلوای آن شاعر و نویسنده‌ای که در دام این‌گونه بازی‌های رسانه‌ای و گردانندگان پشت پرده آن می‌افتد، قبل از شاعر و نویسنده بی‌نوایی که به شکل‌های مختلف از میدان به در می‌شود، خورده می‌شود؛ مگر آنکه صاحب اثر پیش از وقوع فاجعه، گوشی دستش بیاید و خود را از معرکه بیرون بکشد!
آموزشی نقد ادبی ، ضرورت و انواع آن
- نویسنده موضوع -پریزاد-
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
اینجاست که جای خالی منتقد پردانش، بی‌طرف، مهذب، خوش‌فکر و تیزبین، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود؛ منتقد دلسوز و وارسته‌ای که عیب می را همراه با هنرش می‌گوید و از بهر دل چند سازمان و نهاد بالادستی، نفی حکمت نمی‌کند!
تاریخ نقد ادبی
الف. نقد ادبی در یونان
صرف‌نظر از اینکه نقد ادبی با پیدایش نخستین اثر مکتوب و بررسی چندباره مؤلف پیش از رونمایی اثر خود به وجود آمد، در معنای دقیق‌تر، تاریخ نقد را باید در زادگاه اصلی آن، یعنی یونان قدیم جست‌وجو کرد.
الف. نقد ادبی در یونان
صرف‌نظر از اینکه نقد ادبی با پیدایش نخستین اثر مکتوب و بررسی چندباره مؤلف پیش از رونمایی اثر خود به وجود آمد، در معنای دقیق‌تر، تاریخ نقد را باید در زادگاه اصلی آن، یعنی یونان قدیم جست‌وجو کرد.
اریستوفان را از قدیمی‌ترین نقادان یونان قدیم دانسته‌اند و به گفته دکتر زرین‌کوب، او تنها نویسنده کمدی در یونان قدیم است که آثار کاملی از خود به یادگار گذاشته است. درباره شیوه نقد اریستوفان نوشته‌اند: «مسخره کردن و بیان عقاید شخصی»، اساس کار این منتقد بوده است.
سقراط معلم افلاطون از دیگر پایه‌گذاران نقد یونان است. آنچه در آرای انتقادی سقراط قابل‌ذکر است، توجه وی به نقد اخلاقی شعر و بی‌توجهی به اصول زیبایی‌شناسانه شعر است.
افلاطون در عالم نقد نظریه‌های دیگری دارد. او بیشتر از منتقدان پیش از خود به شعر توجه داشته است. هرچند جایگاه ارزشمندی برای شاعران قائل نبوده است. از نگاه زرین‌کوب آرای این دو منتقد – سقراط و افلاطون – چنان به یکدیگر آمیخته است که تمیز آن به‌آسانی امکان‌پذیر نیست.
افلاطون در عالم نقد نظریه‌های دیگری دارد. او بیشتر از منتقدان پیش از خود به شعر توجه داشته است. هرچند جایگاه ارزشمندی برای شاعران قائل نبوده است. از نگاه زرین‌کوب آرای این دو منتقد – سقراط و افلاطون – چنان به یکدیگر آمیخته است که تمیز آن به‌آسانی امکان‌پذیر نیست.
ارسطو برخلاف سقراط و افلاطون که بر اعمال محدودیت بر شاعران تأکید داشتند و قانون و قاعده‌ای برای شعر وضع نکردند، مبتنی بر فکر منطقی خود که هیچ‌چیز را از سلطه قانون و قاعده کلی خارج نمی‌دانست، بر آن شد تا ضابطه و قاعده آفرینش شعر را بیابد و برای نقد و شناخت آثار شاعران، ملاک و میزانی مشخص به دست آورد.
ب. نقد ادبی در زبان عرب
نقد در زبان عرب نیز سابقه‌ای دیرینه دارد. درباره پیدایش نقد عرب نوشته‌اند که درست مانند شیوه پیدایش نقد یونان است؛ یعنی نخست میان شاعران پدید آمد و مدت زیادی به همین حال باقی ماند تا زمانی که علوم عربی پدیدار گشت و اصول و قواعدی خاص در این زمینه به وجود آمد. نقل است که مجالسی در میان قبایل عرب برپا می‌شده است که در این مجالس، شاعران شعر خود را می‌خواندند و بهترین آن‌ها انتخاب می‌شد.
نقد در زبان عرب نیز سابقه‌ای دیرینه دارد. درباره پیدایش نقد عرب نوشته‌اند که درست مانند شیوه پیدایش نقد یونان است؛ یعنی نخست میان شاعران پدید آمد و مدت زیادی به همین حال باقی ماند تا زمانی که علوم عربی پدیدار گشت و اصول و قواعدی خاص در این زمینه به وجود آمد. نقل است که مجالسی در میان قبایل عرب برپا می‌شده است که در این مجالس، شاعران شعر خود را می‌خواندند و بهترین آن‌ها انتخاب می‌شد.
