نقد و بررسی بازی‌ها نقد و بررسی بازی Resident Evil Village؛ اقامتگاه شیطان، متفاوت‌تر از همیشه

[ممد صنوبر]

در مورد Crafting نیز کمی صحبت کنیم. در Resident Evil Village، می‌توانید آیتم‌هایی ضروری مثل First Aid Med و یا گلوله‌های مختلف برای Handgun, Shotgun و Rifle را بسازید تا از آن‌ها در مواقع ضروری استفاده کنید. البته نکته قابل توجه این است که دستور ساخت بسیاری از آیتم‌ها را ابتدا باید از دوک خریداری کنید. برای مثال فرمول ساخت گلوله‌ی Rifle و Shotgun به همراه فرمول ساخت مین و Pipe Bomb باید ابتدا از دوک خریداری شوند تا بعدا مورد استفاده قرار گیرند. اما در این‌جا یک مشکل دیگر به چشم می‌خورد. در سطح سختی Standard که سطح سختی عادی و نرمال بازی است، تقریبا هیچ نیازی به Crafting پیدا نخواهید کرد! در واقع First Aid Med را کنار بگذاریم، دلیلی برای ساخت گلوله‌ها‌ی مختلف یا حتی مین نخواهید داشت چرا که مهمات در بازی به وفور یافت می‌شوند و من تا آخر بازی فکر کنم تنها دو یا سه بار از سیستم Crafting بازی به طور ضروری استفاده کردم و در باقی لحظات هیچ نیازی به استفاده از این بخش Crafting وجود نداشت. این مسئله به عدم بالانس سطح سختی Standard از یک طرف و زیاد بودن گلوله‌های موجود از طرف دیگر بر می‌گردد. با آن‌‌که آن‌چنان قصد ندارم این موضوع را به عنوان نقطه‌ی ضعف تلقی کنم، اما حقیقت این است که وقتی یک مکانیزم در بازی وجود دارد و عملا کاربرد بسیار محدودی دارد، سازندگان می‌بایست در این بخش کمی تجدید نظر می‌کردند تا حداقل مخاطب کمی به استفاده از Crafting ترغیب می‌شد و حداقل این نیاز را حس می‌کرد.

 

[ممد صنوبر]

در مورد میزان گلوله‌ها و مهمات صحبت کردم بد نیست به این مسئله نیز اشاره کنم که بر روی سطح سختی نرمال یا همان Standard، مهمات به وفور یافت می‌شوند. همان‌طور که قبل‌تر گفتم Resident Evil Village بسیار اکشن بوده و دشمنان زیادی مقابل مخاطبان قرار می‌دهد از همین رو میزان مهماتی که در گوشه و کنار بازی می‌توانید پیدا کنید بسیار قابل‌توجه است. البته باز هم فکر می‌کنم میزان مهمات بازی می‌بایست مورد تجدید نظر قرار بگیرد. تنها به ذکر این مثال اشاره می‌کنم که تعداد گلوله‌های Handgun من در اواسط بازی به ۲۰۰ عدد رسیده بود که فوق‌العاده زیاد است! در همان زمان چیزی نزدیک به ۴۰ گلوله شاتگان نیز در اختیار داشتم که منصفانه نگاه کنیم بسیار بیشتر از حد مورد نیاز بود. مهم‌تر از همه در نظر بگیرید این تعداد بدون استفاده گسترده از Crafting در اختیار من بود و اگر از Crafting بازی استفاده می‌کردم می‌توانستم گلوله های بسبار بیشتری نیز فراهم کنم. در کل حس می‌کنم خصوصا در نیمه‌ی ابتدایی بازی میزان مهمات نیاز به تجدید نظر و بالانس شدن داشت چرا که هیچ‌گاه حس کمبود مهمات به من دست نداد‌. چیزی که تا حدودی با ذات سری ایول در تضاد است.

 

[ممد صنوبر]

البته لازم به ذکر است که در سه ساعت پایانی بازی به خاطر دشمنان متعدد و هم‌چنین یک گروه جدید از دشمنان که فوق‌العاده قدرتمند بودند، کمی کمبود گلوله حس می‌شد که البته هیچ‌گاه به حد نگران کننده نرسید. جالب است که هنگام تجربه‌ی Resident Evil 2 ریمیک و ۳ ریمیک و هم‌چنین نسخه‌ی هفتم بر روی Standard، همیشه در نیمه‌ی ابتدایی همواره کمبود گلوله را حس می‌کردم اما در نیمه‌ی دوم مهمات بسیار زیادی در اختیار داشتم. اما در ویلیج این قاعده برعکس شد و در نیمه‌ی ابتدایی میزان مهمات و تجهیزات بسیار بیشتر از حد نیاز بود و در قسمت‌های پایانی است که مصرف مهمات بسیار زیاد می‌شود. در کل با وجود این‌که می‌دانم رویکرد کلی بازی مبتنی بر مبارزات اکشن و شلوغ بوده، اما باید بگویم میزان مهمات و آیتم‌ها باید مورد تجدید نظر قرار می‌گرفتند و از طرف دیگر تعداد دشمنان در بخش پایانی بازی به شکل غیرمنطقی زیاد هستند و آن‌چنان با مهمات داده شده هم‌خوانی نداشتند.

 

[ممد صنوبر]

طراحی مراحل، هوشمندانه‌تر از همیشه​

یکی از بخش‌هایی که سازندگان در آن به شکل فوق‌العاده‌ای مهارت خود را به رخ کشیده‌اند، طراحی مراحل بازی و ساختار فوق‌العاده پیچیده و در عین حال منظم بازی است. رزیدنت ایول ویلیج مانند نسخه‌های کلاسیک سری، از ساختار مراحل به هم پیوسته و یک‌پارچه استفاده می‌کند که از طرق Shortcut‌ها و راه‌های فرعی مختلف به هم وصل می‌شوند. نکته‌ی فوق‌العاده در مورد طراحی مراحل این است که با وجود گستردگی بالا و پیچیدگی قابل‌توجه، هیچ‌گاه در دنیای بازی گم نخواهید شد چرا که در وهله‌ی اول نقشه‌ی بازی بسیار طراحی اصولی و استانداردی دارد و در وهله‌ی بعدی پس از گذشت مدتی شما قسمت‌های مختلف را به خاطر خواهید سپرد.
تنوع مراحل و قسمت‌های مختلف بازی نیز بسیار تحسین‌برانگیز است. از قلعه‌ی Dimitriscu تا کارخانه‌ی Heisenberg، هر کدام طراحی، ساختار و شکل متفاوت و مخصوص به خود را دارند. همین تنوع مراحل باعث می‌شود از ابتدا تا انتها، بازی به هیچ وجه شکل یکنواخت و تکراری به خود نگیرد.

 

[ممد صنوبر]

در واقع باید بگویم از لحاظ Level Design، رزیدنت ایول ویلیج در سطح فوق‌العاده‌ای قرار دارد و قطعا به خوبی به ریشه‌های سری و نسخه‌های کلاسیک وفادار بوده و در عین حال از لحاظ وسعت و بزرگی به مراتب از آن‌ها نیز بهتر عمل کرده است.

 

[ممد صنوبر]

زیبا و کم نقص، مانند یک تابلوی نقاشی​

عملکرد گرافیکی بازی چه از بعد فنی و چه از بعد هنری فوق‌العاده است. کیفیت بافت‌ها و تکسچر‌ها، طراحی صورت شخصیت‌ها و طراحی ساختمان‌ها فوق‌العاده کامل، دقیق و پر از جزئیات صورت گرفته و همین مسئله باعث شده بازی از لحاظ فضاسازی و اتمسفر یکی از بهترین‌ها در کل فرنچایز باشد.
هم‌چنین پس از چندساعت تجربه‌ی بازی، به خوبی پی می‌برید که Lighting یا همان نورپردازی بازی در سطح فوق‌العاده بالایی قرار دارد و عملکرد سازندگان در این بخش بسیار قابل‌قبول بوده است.
در زمینه ثبات فنی نیز باید عرض کنم حتی بر روی کنسول نسل هشتمی PS4 نیز عملکرد فنی بازی بسیار رضایت‌بخش بود و افت فریم‌‌های بازی بسیار انگشت شمار بودند و در کل بازی فوق‌العاده بهینه است. این مسئله جایی ارزش خود را نشان می‌دهد که به خاطر بیاریم ابتدا کپ‌کام برنامه‌ای برای عرضه‌ی بازی برای نسل هشتم نداشت با این حال خروجی بازی بر روی این کنسول‌ها خصوصا PS4 بسیار رضایت‌بخش بوده است.

 

[ممد صنوبر]

خوشبختانه از لحاظ مشکلات فنی و باگ‌های گرافیکی نیز Resident Evil Village بسیار عملکرد رضایت‌بخشی دارد و در طول دوبار تجربه‌ی بازی حتی یک باگ موثر در گیم‌پلی یا روند بازی نیز مشاهده نکردم که بسیار حیرت‌انگیز است‌.
در واقع می‌توان به راحتی گفت در بخش گرافیکی جای کوچک‌ترین بحث یا انتقادی وجود ندارد.

 

[ممد صنوبر]

صداگذاری بازی نیز یکی دیگر از نقاط قوت بزرگ ویلیج به شمار می‌آید. از عملکرد فوق‌العاده‌ی Maggie Robertson در نقش Lady Dimitriscue گرفته تا صداگذاری فوق‌العاده به یاد ماندنی Neil Newbon در نقش هایزنبرگ ( گفتنی است Neil Newbon صداگذاری شخصیت نیکولای در ریمیک سه را نیز بر عهده داشت). در واقع می‌توان گفت از لحاظ صداگذاری یا همان Voice Acting، بازی Resident Evil Village بازی در سطح بالاترین استانداردهای جهانی است.
در بخش موسیقی و افکت‌های صوتی نیز باید بگویم کپ‌کام مانند همیشه حداقل‌ها را به خوبی برآورده ساخته است. از Sound Effect‌های شلیک گرفته تا افکت‌های صوتی مختلف، همگی بسیار خوب و باورپذیر کار شده‌اند هر چند به شخصه انتظار موسیقی متن به یادماندنی‌تری را داشتم‌. با این وجود عملکرد Shusaku Uchiyama به عنوان آهنگساز همچنان خوب و قابل دفاع است. بد نیست بدانید که Shusaku Uchiyama وظیفه‌ی آهنگ‌سازی نسخه‌ی چهارم و نسخه‌ی دو ریمیک را نیز بر عهده داشته و یکی از قدیمی‌ترین آهنگساز‌ها در دنیای گیم به شمار می‌آید.

 

[ممد صنوبر]

بازی Resident Evil Village را باید ترکیبی جذاب و فوق‌العاده از نسخه‌ی هفتم و نسخه‌ی چهارم بدانیم. مبارزات اکشن و با ریتم بالا، در کنار شخصیت‌پردازی فوق‌العاده شخصیت‌های فرعی و طراحی فوق‌العاده‌ی مراحل بازی، رزیدنت ایول ویلیج را در زمره‌ی یکی از بهترین و موفق‌ترین آثار در کل فرنچایز رزیدنت ایول قرار داده است. اگر سازندگان برخی مشکلات مانند عدم بالانس میزان مهمات، برخی مشکلات گان‌پلی و باس‌فایت‌های تکراری را برطرف می‌ساختند، قطعا با یک شاهکار روبه‌رو بودیم. با این وجود بلاشک Resident Evil Village یکی از بهترین آثار Survival Horror چندسال اخیر به شمار می‌آید و تجربه‌ی آن برای تمام طرفداران سری رزیدنت ایول واجب است.