معرفی کتاب نمایشنامۀ مرد بالشی | مرور کتاب

[شیر کاکائو]

فضای سیاه و تاریک داستان، مخلوط با طنزی اندک و دلپذیر، همچون سمفونی‌ای رسا تأثیر خود را بر ذهن خواننده می‌گذارد و زیروبم‌های داستان را به‌خوبی به ذهن ما می‌سپارد.

 

[شیر کاکائو]

دیالوگ‌های متفاوت و منحصربه‌فرد هر شخص و به‌نوعی شخصیت‌پردازی یکسان و درعین‌حال یکتا لذت درکِ اثر را بیشتر می‌کند و داستانک‌های متوالی، پازلی منسجم می‌سازند که ارزشمندی کار را بسیار بالاتر می‌برد.

 

[شیر کاکائو]

نکتۀ دیگر این است که داستانک‌های میان نمایش، اثرهایی که کاتوریان بسیار به آنان می‌بالد، تأثیرگذاری چندین برابر بیشتری روی متن گذاشته و به نحوی فضای ذهنیِ «کاتوریان» و مک دونا را برای ما شفاف‌تر می‌کند.

 

[شیر کاکائو]

برای مثال داستانک «مسیح کوچک» و شیوۀ بیان مک دونا از کشیش‌ها و مسیحیت؛ و همین‌طور ادامۀ الگوی این‌چنینی در نمایشنامه‌های دیگرش همچون «ملکۀ زیبایی لی نین» و «یک ماجرای خیلی خیلی خیلی سیاه»، می‌توان چنین برداشت کرد که نویسنده از اجبار دینی بسیار خرسند نیست و نارضایتی‌اش را می‌توان در پایان غم‌انگیز افراد مرتبط به این حوزه فهمید.

 

[شیر کاکائو]

بسیاری از نویسندگان و نمایشنامه نویسان از تکنیک داستان‌های مینیمال برای طرح و تحکیم ارزش‌های ذهنی خود استفاده می‌کنند و از زبان کاتوریان، هرچند که خود انکار می‌کند، مک دونا توانسته بسیاری از خطوط جهانش را به تصویر بکشد.

 

[شیر کاکائو]

و در پایان، مک دونا با مشتی کوبنده و اثبات تفکرات خود، رشته‌های بافته‌شده را پاره می‌کند و غافلگیری به‌یک‌بارۀ داستان خواننده را در لذتی آنی تنها می‌گذارد.