آموزشی نکته‌ های نویسندگی

[Mahi.otred]

مرحلۀ بعدی است و اختیارش هم تنها به دست تو نیست. عوامل دیگری در مجموعه روابط پیچیدۀ یک جامعه، توفیق یا شکست اثر را رقم می‌زند. تازه کدام پیروزی یا شکست؟ این‌ها همه اموری اعتباری و نسبی‌اند، در یک جامعه و یک زمان معتبر و در برهه‌ای دیگر از نظر افتاده چون فراموشی‌اند.

نقل از کتاب «شکل نوشتنم هستم»، جواد مجابی، نشر آمه

 

[Mahi.otred]

شهیار قنبری

رضا فرخفال

فریدون رهنما

 

[Mahi.otred]

غلامحسین ساعدی

 

[Mahi.otred]

بهمن شعله‌ور

مجتبی مینوی

غلامحسین یوسفی

جلال آل احمد

رضا قاسمی

جمال میرصادقی

پرویز ناتل خانلری

 

[Mahi.otred]

آنچه من از هنرمند توقع دارم آنست که مرا در ادراک مفهوم زندگی، با همۀ وسعت و عمق آن، یاری کند. همه زندگی را می‌کنند اما از هزاران یکیست که می‌تواند مفهوم زندگی را دریابد و میان این دسته نیز کمیابند کسانی که بتوانند این معنی را بیان کنند.

 

[Mahi.otred]

پرویز دوایی

محمود فلکی

اسلام کاظمیه

جعفر مدرس صادقی

امیرحسن چهلتن

نوشتن من نسبت به یکی دو دهه و حتی سه دهه اول عمر نویسندگی‌ام فرق کرده است. حالا دیگر نوشتن برای من یک امر ارادی‌ست. هر روز که از خواب بیدار می‌شوم، بعد از خوردن صبحانه به قصد نوشتن پشت میز می‌نشینم…

 

[Mahi.otred]

باید واقعا صبح‌ها بنشینم پشت میزم و شروع کنم به نوشتن و خواندن. در ضمن خواندن هم برایم از حالت تفننی بیرون آمده است. چیزی که قرار است بنویسم به مطالعاتم سمت‌وسو می‌دهد، یعنی در راستای ضرورت‌هایی که نوشتن دربارۀ موضوع بخصوصی ایجاب می‌کند کتاب می‌خوانم، از فلسفه و تاریخ گرفته تا جامعه‌شناسی و روانکاوی یا در اینترنت نقاشی تماشا می‌کنم. در مقایسه با جوانی‌ام خیلی کم موسیقی گوش می‌کنم؛ سکوت را ترجیح می‌دهم.

نقل از گفت‌وگوی امیرحسن چهل‌تن با روزنامه شرق

 

[Mahi.otred]

نسیم خاکسار

قاضی ربیحاوی

شمیم بهار

اسماعیل خویی

«سبک هر هنرمند، به گفتۀ آن‌که گفت، همان «شخص» اوست. و با تجربه است که شخصیت هر هنرمند، کم کم، شکل می‌گیرد.

 

[Mahi.otred]

روشن است، اما، که هیچ هنرمندی نمی‌تواند همه چیز را، در حوزۀ هنر ویژۀ خویش، شخصاً تجربه کند. هرچه فرهنگ پیش می‌رود، تجربه‌های انسان بیشتر «غیرشخصی» می‌شود.
ما تجربه‌های دیگران را در خود می‌پذیریم. «فرهنگی بودن» و «فرهیخته شدن» یعنی همین.

 

[Mahi.otred]

طبیعی‌ست بدینسان، که هر هنرمند جوانی کار خود را با برخوردار شدن از تجربه‌های دیگران –هنرمندان دیگر- آغاز کند. و پیشرفت در هنر، گفتم، همانا بازگشت هنرمند است از دیگران به‌سوی خویش.