روانشناسی کودک نکته های کوتاه درباره تربیت کودکان و فرزندان

[•Kiana•]

ناکامی های سازنده
ناکامی کودک به اندازه و به تناسب ظرفیت تحمل او، نه تنها از رشد و تعالی او نمی کاهد، پرورش و تقویت اراده و پشتکار او را نیز موجب می شود.

 

[•Kiana•]

تربیت واقع گرایانه کودک، نه سلیقه ای
گاهی می بینیم که پدر و مادری می خواهند، فرزند خود را به آن چیزی وادار کنند که خود دوست داشتند انجام دهند، اما موفق نشدند. این یعنی، نوعی سوءاستفاده از کودک و به بند کشیدن روان و بازیچه قرار دادن او به منظور تحقق خواسته های سرکوب شده خود.

نتیجه: «پدران و مادران، ناخواسته از فرزندان خود چیزی همانند خود می سازند و این کار را تربیت می نامند».

به گفته جبران خلیل جبران:

شما می توانید، مهر خود را به کودکان بدهید، ولی نباید اندیشه و سلیقه و آرزوی خود را به آنها بدهید. شما می توانید، جسم و تن آنها را در خانه نگاه دارید، ولی روح آنها باید در گستره ای از وسعت آینده پرورش یابد. شما می توانید، بکوشید مانند آنها باشید، ولی نکوشید تا آنها را مانند خود کنید؛ زیرا زندگی واپس نمی رود و در بند دیروز نمی ماند. ما مالک فرزندان خود نیستیم، ما محافظ آنها هستیم.

 

[•Kiana•]

تربیت دینی فرزند
مهم ترین بخش تربیت، در خودشکوفایی، خودگستری و خودشناسی است که اینها همه، مقدمه ای برای خداشناسی است.
کودکان باید در متن جنجال ها و هیاهوی زندگی روزانه، لحظه هایی را برای خلوت کردن با خود، ارتباط با خالق خود و تمرین دعا و نیایش برای بیان نیازهایشان با خداوند متعال داشته باشند.
باید دانست که منشأ تربیت، تنها ارائه درستی ها به کودک نیست، بلکه ایجاد عشق و رغبت به درستی ها نیز هست.

محبت عملی به کودک
در دوست داشتن، محبت کردن و احترام گذاشتن به فرزندان، نباید فقط به الفاظ زیبا و کلمات خوب بسنده کرد، بلکه باید کوشید در این مفاهیم در قالب رفتارهایی چون توجه کردن، گوش دادن، در آغوش کشیدن، تأیید کردن و اهمیت دادن به گفتار کودک و نشان داده شود.

 

[•Kiana•]

آشنا کردن کودک با مسائل و مشکلات زندگی
آگاه شدن کودکان از اموری چون مرگ، بیماری، رنج، ناکامی و ناامنی می تواند، آنها را در شناخت درست زندگی و درک قدر و ارزش سلامتی، آسایش، لذت و امنیت یاری رساند.

آگاه شدن کودکان از مرگ عزیزان و چگونگی مقابله با این رویداد، یکی از نیازهای اساسی آنها برای کسب مهارت های بهداشت روانی است.

 

[•Kiana•]

پاسخ گویی درست به کودک
پرسش های کودکان را جدی بگیرید و پیش از پاسخ دادن فوری، بدانید که آنها در چه سنی هستند، چگونه می فهمند و چرا این سؤال ها را می پرسند و با چه تجربه و قرینه ذهنی ای می توان، پاسخ متناسب با سن و شرایط و ظرفیت آنها ارائه داد.

درست است که ما از بچه ها بیشتر می دانیم، ولی معلوم نیست که لزوما بهتر از آنها بدانیم.

 

[•Kiana•]

پاسخ گویی کافی به خواسته های کودک
هر چه به خواسته های کودک بیشتر پاسخ دهیم، دایره اسارت او تنگ تر و ظرفیت تحمل او کمتر و دامنه درخواست های او گسترده تر می شود.

 

[•Kiana•]

تربیت کودک بر اساس آینده
کودکان نباید تنها برای زمان حال، بلکه باید برای زمان خود، فراتر از «اینجا» و «اکنون» تربیت شوند. محدود کردن دایره تربیت و رشد کودک در زمان حال، ظلمی است که ناخواسته به او تحمیل می شود و مانع رشد و بالندگی شخصیت او می شود.

 

[•Kiana•]

توجه به تفاوت های فردی، در امر تربیت
مقایسه کردن، موفقیت دیگران را به رخ فرزند خود کشیدن، خواسته های غیرواقع بینانه از او داشتن و تفاوت های فردی را نادیده گرفتن، خطاهای تربیتی مهمی هستند که گاه آثاری ویرانگر دارند.

کودکان را نباید با هم مقایسه کرد. آنها استعدادهایی متفاوت با هم دارند. اگر کودکی که در زمینه ای استعداد کمتری دارد، نباید او را به این دلیل سرزنش کنیم. بلکه باید او را یاری دهیم تا در آن زمینه تا حد ممکن ضعف های خود را جبران کند، ولی هرگز انتظار نداشته باشیم، او در آن زمینه مانند فردی که استعداد بیشتری دارد، پیشرفت کند.

راه برخورد با کودکانی که استعداد کمتری دارند، این است که به پیشرفت آنها هر چند اندک باشد، توجه و آنها را برای پیشرفت های بیشتر تشویق کنیم.

 

[•Kiana•]

ایجاد قوت قلب در کودک
والدین باید کودکان را به تدریج، در صحنه هایی که جرئت وارد شدن به آنها را ندارند، وارد کنند تا کم کم، ترس آنها از میان برود و بر شهامت و قوت قلب آنها افزوده شود.

 

[•Kiana•]

اقدام به موقع در آموزش تکالیف دینی
انجام تکالیف دینی را نباید تا زمان بلوغ به تأخیر انداخت، بلکه باید پیشاپیش انس لازم را در آنها به وجود آورد تا در زمان بلوغ، مشکلی از این نظر پدید نیاید.