فایل شده پرواز آفرودیت اثر بانوی سرخ

[بانوی سرخ]

***
موهای آشفته‌اش را با ظرافت بالا می‌گیرد
و لباس‌هارا چنگ می‌زند
نفسی تازه می‌کند و مگر او الهه نبود؟
لباس را محکم‌تر چنگ می‌زند
از بچگی الهه بودنش را در همین کلفتی‌ها خلاصه کرده بودند و او جز چشم چیز دیگری نگفته بود!

 

[بانوی سرخ]

***
آفرودیت؟ برخیز!
با زخمی که در قلب داری،
و فانوسی که از چشم‌هایت نورش را می‌گیرد!‌
و برخیز با موهای بلندت،
و هیکل بی‌نقصی که می‌گویند فرم خوبی ندارد!
تو یک الهه‌ای، مجنون و حقیقی و در عین حال، رویایی... .
من به تو باور دارم؛
و می‌دانم
که روزی از میان این کلمات سحرآمیز آغشته به درد،
پرواز خواهی کرد.
تو خوب زمین خورده و قدم برداشته‌ای،
خوب شکستت دادند و برنده شده‌ای... .
اکنون نوبت پرواز است، رها شو!

 

[- گیتی -]