دلنوشته {پژواک دریغ} اثر •ریپر کاربر انجمن رمان بوک•

["SONIYA]

در زیرِ پلِ خاطرات، آبی زلال و آرام جریان دارد؛ آبی که نمی‌تواند تصویرِمان را به درستی منعکس کند، بارها خم می‌شویم و فقط تنها موج‌هایی کوچک که چهره‌‌هایمان را در هم می‌شکنند میبینیم، این عدمِ وضوح بر حقیقتِ وجودمان سایه افکنده است.​

 

["SONIYA]

ما کالبدهایی بودیم که در انتظارِ روحی هستیم که از مسیرِ اصلی منحرف شده‌است. تلاش‌هایمان برایِ حرکت، تنها جابه‌جا شدنِ خاکسترِ امکاناتِ گذشته است. این بدن، اکنون محفظه‌ای است برایِ هوایی که باید می‌بود اما نیست.​

 

["SONIYA]

ما معمارانِ مهتابی هستیم که تنها در شب‌هایِ بدونِ ابر، سایه‌اش بر زمین می‌افتد؛ حضوری موقت و شکننده و ما زیرِ نورِ آن لحظاتِ کوتاه، به عظمتِ نبودِ دائمِ آن پی می‌بریم.​