آموزشی چرا ژانر جنایی اینقدر محبوب و پرمخاطب است ؟

[Kosarvalipour]

شاید دلیل اصلی این که برخی از افراد، ارتباط چندانی با داستان های جنایی برقرار نمی کنند، این باشد که بعضی از این داستان ها به شکل عمده بر ساختار سطحی رویدادها تمرکز می کنند.

 

[Kosarvalipour]

در این قبیل از داستان ها، هدف جستجوگر برای پرده برداری از حقیقت ماجرا که در همان ابتدای داستان مشخص می شود، معمولا جای شخصیت پردازی را می گیرد و به تنها عنصر پیش برنده ی روایت تبدیل می شود.

 

[Kosarvalipour]

اما این برای برخی مخاطبین کافی نیست. احتمالا به همین خاطر است که بعضی از منتقدین، داستان های جنایی را در زمره ی داستان های جدی تر و «ادبی» قرار نمی دهند.

 

[Kosarvalipour]

با این وجود، این نکته را در نظر داشته باشید: تمام هنرها، همانند تمامی علوم و همه ی ادیان، ذاتا جست و جویی برای یافتن حقیقت هستند؛ حقیقت درباره ی زندگی انسان و تجارب مختلف او در این جهان. این جست و جو برای یافتن حقیقت در هیچ ژانر دیگری تا این اندازه در مرکز توجه قرار ندارد.

 

[Kosarvalipour]

چه کسی عامل ارتکاب جنایت بوده است؟ تمام داستان به طور مشخص به فرآیند پاسخ دادن به این سوال و فهمیدن حقیقت درباره ی چگونگی وقوع آن می پردازد.

 

[Kosarvalipour]

ایمی مرا به این باور رسانده بود که من یک استثنا هستم که موفق شده ام در رقابت رسیدن به سطحی که او دارد، شرکت کنم. این هر دویمان را می‌ ساخت و در عین حال خراب می کرد، چرا که یارای پاسخگویی به چنین عظمتی را نداشتم. من آدم آسایش و میانمایگی بودم و این باعث می شد از خودم متنفر باشم. در نهایت، او را به خاطر این ضعف خود مجازات کردم. او را تبدیل به موجودی شکننده و آزاردهنده کرده بودم. در ابتدا خود را طوری دیگر نشان داده بودم و بعد کاملا ذات حقیقی خود را به نمایش گذاشتم. از آن بدتر، خودم را قانع کرده بودم که دلیل زندگی مرارت‌ بار ما اوست. سال ها از زنگی‌ ام را صرف این کرده بودم که او را تبدیل به چیزی که بود، بکنم: توده ی‌ عظیم تنفر. از کتاب «دختر گمشده»

 

[Kosarvalipour]

این فرآیند جست و جو به هنگام آگاه شدن از حقیقت، به اوج خود می رسد. یکی از بزرگترین رازها برای خلق داستان های جذاب و موفق، به وجود آوردن لحظه ی آشکار شدن حقیقت، و بنا کردن سایر عناصر داستانی پیرامون آن صحنه است.

 

[Kosarvalipour]

در واقع تمام روایت داستان به شکلی طراحی می شود تا لحظه ی برملا شدن حقیقت و شوکه شدن مخاطبین به واسطه ی آن، از راه برسد. لحظه ی درک حقیقت، لذت بخش ترین تجربه در مواجهه با یک رمان یا فیلم است.

 

[Kosarvalipour]

این قاعده ی کلی، هم در مورد داستان های کهن و هم مدرن در تمامی فرهنگ ها صدق می کند. داستان های جنایی بیش از هر ژانر دیگری، از این قاعده پیروی می کنند.

 

[Kosarvalipour]

نکته ی جالبی که در مورد داستان های جنایی در مقایسه با سایر داستان ها وجود دارد، این است که پروتاگونیست یا شخصیت اصلی معمولا تغییری را از خود بروز نمی دهد.