آموزشی چطور رمان علمی تخیلی بنویسیم؟
- نویسنده موضوع •Kiana•
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,133
- 5,317
- مدال‌ها
- 2
پیاده‌روی در مسیر نویسندگی
در میان تمام عادت‌های غیرنوشتاری نویسندگان یکی از آنها بیش از هر کار دیگری به چشم می‌خورد: پیاده‌روی. نویسندگی و پیاده‌روی به هم گره خورده‌اند. پیاده‌روی فقط یک توصیۀ ساده نیست که بتوانیم به راحتی از کنار آن بگذریم. می‌توان گفت که پیاده‌روی بیش از سلامت جسم، برای حفظ سلامت ذهن یک نویسنده ضرورت دارد.
نیچه که اغلب با داشتن مداد و دفتر یادداشتی چرمی در دره‌ها قدم می‌زد می‌گوید:
“فقط افکاری که در هنگام قدم زدن به ذهن خطور می‌کنند با ارزش هستند.”
در میان تمام عادت‌های غیرنوشتاری نویسندگان یکی از آنها بیش از هر کار دیگری به چشم می‌خورد: پیاده‌روی. نویسندگی و پیاده‌روی به هم گره خورده‌اند. پیاده‌روی فقط یک توصیۀ ساده نیست که بتوانیم به راحتی از کنار آن بگذریم. می‌توان گفت که پیاده‌روی بیش از سلامت جسم، برای حفظ سلامت ذهن یک نویسنده ضرورت دارد.
نیچه که اغلب با داشتن مداد و دفتر یادداشتی چرمی در دره‌ها قدم می‌زد می‌گوید:
“فقط افکاری که در هنگام قدم زدن به ذهن خطور می‌کنند با ارزش هستند.”
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,133
- 5,317
- مدال‌ها
- 2
چاندرا موریلا بیل در مقاله‌ای با عنوان بهتر نوشتن بدون نوشتن یک کلمه دربارۀ اهمیت قدم زدن می‌گوید:
در حین کار، گاهی حس می‌کنید به بن‌بست رسیده‌اید یا نیروی کافی برای ادامۀ نوشتن ندارید. ورزش باعث می‌شود اکسیژن لازم جذب مغز شود و کارکرد آن بیشتر شود. گاهی فکر کردن زیاد باعث سرکوب خلاقیت می‌شود. در حالی که مغز نیاز به انرژی و استراحت دارد.
وقتی قدم می‌زنید، رنگ خانه‌ها، گل‌ها و شکل ابرها را می‌بینید. در خیابان علائم و چیزهایی را می‌بینید که در حالت عادی به آنها هیچ توجهی نمی‌کرده‌اید. حتی پنجره‌ها و پرده‌ها هم می‌توانند الهام‌بخش باشند.
یک دلیل ساده و روشن برای پیاده‌روی این است که ذهن، در اثر کم‌تحرکی کند می‌شود. پیاده‌روی چارۀ کار است: نه وسیلۀ خاصی می‌خواهد و نه مهارتی که نیاز به یادگیری داشته باشد.
در حین کار، گاهی حس می‌کنید به بن‌بست رسیده‌اید یا نیروی کافی برای ادامۀ نوشتن ندارید. ورزش باعث می‌شود اکسیژن لازم جذب مغز شود و کارکرد آن بیشتر شود. گاهی فکر کردن زیاد باعث سرکوب خلاقیت می‌شود. در حالی که مغز نیاز به انرژی و استراحت دارد.
وقتی قدم می‌زنید، رنگ خانه‌ها، گل‌ها و شکل ابرها را می‌بینید. در خیابان علائم و چیزهایی را می‌بینید که در حالت عادی به آنها هیچ توجهی نمی‌کرده‌اید. حتی پنجره‌ها و پرده‌ها هم می‌توانند الهام‌بخش باشند.
یک دلیل ساده و روشن برای پیاده‌روی این است که ذهن، در اثر کم‌تحرکی کند می‌شود. پیاده‌روی چارۀ کار است: نه وسیلۀ خاصی می‌خواهد و نه مهارتی که نیاز به یادگیری داشته باشد.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,133
- 5,317
- مدال‌ها
- 2
دوست دارید مهارت پیاده‌روی را یاد بگیرید؟
اینگونه است:
− از درب خانه یا محل کارتان بیرون بزنید.
− شروع کنید به راه رفتن.
− بعد از حداقل ۲۵ دقیقه تکلیف شما انجام شده، حالا بهتر است بروید دوش بگیرید، یا بهتر از آن چند کلمه‌ای بنویسید.
پیاده‌روی یک راهکار جادویی برای افرادی است که می‌خواهند درست فکر کنند.
آستین کلئون
اینگونه است:
− از درب خانه یا محل کارتان بیرون بزنید.
− شروع کنید به راه رفتن.
− بعد از حداقل ۲۵ دقیقه تکلیف شما انجام شده، حالا بهتر است بروید دوش بگیرید، یا بهتر از آن چند کلمه‌ای بنویسید.
پیاده‌روی یک راهکار جادویی برای افرادی است که می‌خواهند درست فکر کنند.
آستین کلئون
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,133
- 5,317
- مدال‌ها
- 2
نوشته‌های بد را دور بیندازید
تعجبی ندارد که نوشته‌های بسیاری، خوب از کار در نیایند. از حذف شخصیت‌ها، طرح داستان و هر چیز دیگری از کتاب که مؤثر واقع نمی‌شود، نترسید. همچنین، از افزودن عناصر و شخصیت‌های جدید که رخنه‌ها را پر می‌کنند و به نوشته‌ی شما معنا می‌بخشند، نترسید. در مورد موضوعات غیرداستانی، هرگز از یافتن حقایق بیشتر برای پشتیبانی از گفته‌هایتان نترسید!
یادتان باشد بسیاری از نویسندگان پیش از یافتن ایدههای ناب، پیش‌نویس‌های زیادی را روانه‌ی سطل آشغال کرده‌اند.
ورونیکا راث، نویسنده‌ی رمان سه‌گانه‌ی «سنت‌شکن» در وبلاگ خودش می‌گوید وقتی در کالج درس می‌خواند حداقل ۴۸ بار برای یافتن ایده‌ی این کتاب تلاش کرد.
سعی کنید همیشه ایدههای تازه از ذهنتان تراوش کند تا بهانه‌ای برای ننوشتن نداشته باشید. لازم نیست همه چیز داستان سر جای خودش باشد، همین که خواننده را راضی کند، کافی است.
اگر از نوشتن خسته شدید، به خودتان زمان بدهید تا با دنیای بیرون تماس برقرار کنید، درست جایی که زادگاه ایدههای جدید است، یا نویسندگی آزاد (نوشتن بدون توجه به املا، دستور زبان، ویرایش یا موضوع) را تجربه کنید و فقط و فقط بنویسید، حتی اگر به نظرتان بد بیاید.
تعجبی ندارد که نوشته‌های بسیاری، خوب از کار در نیایند. از حذف شخصیت‌ها، طرح داستان و هر چیز دیگری از کتاب که مؤثر واقع نمی‌شود، نترسید. همچنین، از افزودن عناصر و شخصیت‌های جدید که رخنه‌ها را پر می‌کنند و به نوشته‌ی شما معنا می‌بخشند، نترسید. در مورد موضوعات غیرداستانی، هرگز از یافتن حقایق بیشتر برای پشتیبانی از گفته‌هایتان نترسید!
یادتان باشد بسیاری از نویسندگان پیش از یافتن ایدههای ناب، پیش‌نویس‌های زیادی را روانه‌ی سطل آشغال کرده‌اند.
ورونیکا راث، نویسنده‌ی رمان سه‌گانه‌ی «سنت‌شکن» در وبلاگ خودش می‌گوید وقتی در کالج درس می‌خواند حداقل ۴۸ بار برای یافتن ایده‌ی این کتاب تلاش کرد.
سعی کنید همیشه ایدههای تازه از ذهنتان تراوش کند تا بهانه‌ای برای ننوشتن نداشته باشید. لازم نیست همه چیز داستان سر جای خودش باشد، همین که خواننده را راضی کند، کافی است.
اگر از نوشتن خسته شدید، به خودتان زمان بدهید تا با دنیای بیرون تماس برقرار کنید، درست جایی که زادگاه ایدههای جدید است، یا نویسندگی آزاد (نوشتن بدون توجه به املا، دستور زبان، ویرایش یا موضوع) را تجربه کنید و فقط و فقط بنویسید، حتی اگر به نظرتان بد بیاید.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,133
- 5,317
- مدال‌ها
- 2
تمرین ساده نویسندگی:
آزادنویسی کنید
«نویسنده کسی است که نوشتن برای او راحت است.»
همان‌طور که یک قهرمان المپیک از سال‌ها و ماه‌های قبل از مسابقه به‌سختی تمرین می‌کند؛ شما هم برای نوشتن ۱ روزۀ کتاب نیاز دارید عضلات نویسندگی‌تان را تقویت کنید. پس باید از همین حالا تمرین آزادنویسی را به اولویت برنامۀ روزانۀ خودتان تبدیل کنید.
برای آزادنویسی با این دو عادت شروع کنید:
آزادنویسی کنید
«نویسنده کسی است که نوشتن برای او راحت است.»
همان‌طور که یک قهرمان المپیک از سال‌ها و ماه‌های قبل از مسابقه به‌سختی تمرین می‌کند؛ شما هم برای نوشتن ۱ روزۀ کتاب نیاز دارید عضلات نویسندگی‌تان را تقویت کنید. پس باید از همین حالا تمرین آزادنویسی را به اولویت برنامۀ روزانۀ خودتان تبدیل کنید.
برای آزادنویسی با این دو عادت شروع کنید:
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,133
- 5,317
- مدال‌ها
- 2
تمرین هزار کلمه
می‌توانید کاغذ و قلمی بردارید و یا یک فایل ورد با اندازۀ A5 باز کنید.
بالای صفحه یک عنوان بگذارید. مثلاً به این صورت: «کتاب سال محمد سیدا تابستان ۱۴۰۰»
یک فونت زیبا انتخاب کنید. برای نمونه فونت ایران سنس.
ابتدای صفحه تاریخ روز را ثبت کنید.
شروع کنید به تایپ کردن. بین ۲۵ تا ۳۰ دقیقه زمان در نظر بگیرید و بی‌وقفه بنویسید. البته با توجه به سرعت تایپ شما ممکن است در آغاز کار بیشتر هم طول بکشد اما به‌مرورزمان نوشتن تنظیم می‌شود.
اصلی‌ترین مسئله در این روش این است که برون‌ریزی ذهنی انجام دهید؛ یعنی روی چیزی که می‌نویسید حساسیتی نداشته باشید. به‌هیچ‌عنوان برای ویرایش به عقب برنگردید.
بی‌وقفه و بدون فکر کردن بنویسید. فقط باید یک تعهد ذهنی در شما ایجاد شود که این هزار کلمه را کامل کنید.بعد از نوشتن ۵۰۰-۶۰۰ کلمه کاملاً متوجه می‌شوید که ذهنتان شکوفا می‌شود و فوران ایده‌ها را حس خواهید کرد.
می‌توانید کاغذ و قلمی بردارید و یا یک فایل ورد با اندازۀ A5 باز کنید.
بالای صفحه یک عنوان بگذارید. مثلاً به این صورت: «کتاب سال محمد سیدا تابستان ۱۴۰۰»
یک فونت زیبا انتخاب کنید. برای نمونه فونت ایران سنس.
ابتدای صفحه تاریخ روز را ثبت کنید.
شروع کنید به تایپ کردن. بین ۲۵ تا ۳۰ دقیقه زمان در نظر بگیرید و بی‌وقفه بنویسید. البته با توجه به سرعت تایپ شما ممکن است در آغاز کار بیشتر هم طول بکشد اما به‌مرورزمان نوشتن تنظیم می‌شود.
اصلی‌ترین مسئله در این روش این است که برون‌ریزی ذهنی انجام دهید؛ یعنی روی چیزی که می‌نویسید حساسیتی نداشته باشید. به‌هیچ‌عنوان برای ویرایش به عقب برنگردید.
بی‌وقفه و بدون فکر کردن بنویسید. فقط باید یک تعهد ذهنی در شما ایجاد شود که این هزار کلمه را کامل کنید.بعد از نوشتن ۵۰۰-۶۰۰ کلمه کاملاً متوجه می‌شوید که ذهنتان شکوفا می‌شود و فوران ایده‌ها را حس خواهید کرد.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,133
- 5,317
- مدال‌ها
- 2
نوشتن هزار کلمه در روز باعث می‌شود ایده‌ها و نوشته‌های خوب از دل آنها بیرون بیاید و فرایند نویسندگی راحت‌تر و آسان‌تر شود. مدتی که از نوشتن روزانۀ شما بگذرد احساس دردناک و استیصال اولیه از بین رفته و به کاری لذت‌بخش تبدیل خواهد شد.
از آنجا که کسی قرار نیست این نوشته‌ها را ببیند می‌توانید هرچه می‌خواهید به هر شکلی که دوست دارید بنویسید. بعد از مدتی متوجه می‌شوید که مشغول نوشتار درمانی خودتان هستید. روانکاوی دارید که هرروز به سراغ او می‌روید و به شما مشاوره می‌دهد
از آنجا که کسی قرار نیست این نوشته‌ها را ببیند می‌توانید هرچه می‌خواهید به هر شکلی که دوست دارید بنویسید. بعد از مدتی متوجه می‌شوید که مشغول نوشتار درمانی خودتان هستید. روانکاوی دارید که هرروز به سراغ او می‌روید و به شما مشاوره می‌دهد
