کودک یاری چه کارهایی برای تربیت کودکان زیر۶ سال ممنوع است؟

[Sanai_paiiz]

- فریاد زدن و استفاده از کلمات منفی یا توهین آمیز منجر به القای احساسات مخرب و شرم آمیز در کودکان می شوند. این دسته از رفتارها در هر سنی باعث تخریب ذهنی و عاطفی فرزندان شده و اثرات جبران ناپذیری را در آینده به دنبال خواهند داشت. تحقیقات نشان می دهند که هرچه واکنش های کلامی خشن از سنین پایین تری آغاز شوند، مشکلات رفتاری و اخلاقی بیشتری را در زندگی آینده فرزندان سبب می شوند و حتی می توانند مسبب بروز علائم افسردگی شوند.

 

[Sanai_paiiz]

کودک در رده سنی 1 تا 2 سالگی

اصول تربیتی و تنبیهی مناسب کودک

الیزابت پنتلی نویسنده کتاب "راه حل انضباطی بدون گریه" می گوید: توجه داشته باشید که فرزند نوپای شما به منظور عصبانی کردنتان، ایجاد تشنج در محیط خانه و یا مزاحمت غر نمی زند. گریه ها و بی قراری های رفتاری شدید وی نیز به این علت نخواهند بود. بیشتر کودکان در این بازه سنی به واسطه عدم توانایی خود برای ابراز احساسات و یا کنترل آن بدرفتاری می کنند. آنها همچنین تمایل زیادی به اجرای نمایشی امور مختلف دارند. در نتیجه فرزند خردسالتان زمانی که واقعا شاد باشد، بسیار خوشحال است و وقتی ناراحت شود بسیار غمگین خواهد بود.

 

[Sanai_paiiz]

مجموع عوامل فوق سبب می شود تا استفاده از اصول تنبیهی قدیمی برای کودکان زیر 2 سال چندان رضایت بخش واقع نشود. باید به خاطر داشت که کودکان 1 ساله به طور طبیعی و ذاتا افرادی بسیار کنجکاو هستند. از این رو ویژگی مذکور نباید به عنوان جرقه ای برای تنبیه بیشتر آنها مد نظر قرار گیرد. لازم است والدین به احساس استقلال طلبی فرزندان در عین تنظیم قوانین مشخص و معقول احترام بگذارند.

 

[Sanai_paiiz]

کودکان در دوران 1 الی 2 سالگی شروع به آشنایی با واژه ها، مفاهیم و همچنین نحوه استفاده از آنها می کنند. بدین ترتیب ممکن است فرزند نوپای شما درک مناسبی از کلمه نه نداشته باشد و به همین دلیل هم استراتژی های تنبیهی شدید در خصوص وی جواب ندهد. علاوه بر این گفتنی است که صبر و انتظار برای چنین کودکی بسیار دشوار خواهد بود و نمی توان از او انتظار کنترل کامل یا حتی نسبی بر اعمال و رفتار خود را داشت.

 

[Sanai_paiiz]

راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک

- ضروری است والدین کودکان 1 الی 2 ساله توقعات خود را از فرزندشان در سطح منطقی نگه دارند. به الگو سازی رفتار مناسب بپردازید و عمل به آن را تشویق کنید اما اصراری در این خصوص نداشته باشید. در این بازه سنی لحن صدا حین صحبت و حالات چهره بهترین معلم ها به شمار می روند و نیاز به هیچگونه واکنش اضافی مانند تنبیه فیزیکی یا کلامی نخواهد بود. تنها کافیست قاطع و همینطور مثبت باشید.

 

[Sanai_paiiz]

- تمرکز زیادی بر پیشگیری داشته باشید. برای مثال پیش از آن که نیاز باشد فرزندتان را برای بازی با ظروف شکستنی سرزنش کنید، آنها را در محلی غیر قابل دسترسی قرار دهید. پیشگیری از جمله موثرترین رویکردهای ممکن در سنین خردسالی محسوب می شود. محدودیت های استفاده از وسایل خطرناک را به فرزند خود توضیح دهید و در صورت عدم رعایت قوانین، جسم مورد نظر را به کلی جا به جا کنید.

 

[Sanai_paiiz]

- به بی قراری های شدید رفتاری و بدخلقی های مقطعی کودک با آرامش و تکیه بر تکنیک حواس پرتی پاسخ دهید. گاها دیده می شود که والدین در چنین موقعیت هایی به تنبیه فیزیکی و کلامی مراجعه می کنند. این در حالی است که از نظر علمی، کودک 1 الی 2 ساله شما نمی تواند رویکردهای منفی مذکور را در ذهن خود تجزیه و تحلیل کند و در نتیجه ممکن است واکنش های نامناسب تری به آنها نشان دهد. سعی کنید تا جای امکان بر اعمال و رفتارتان مسلط باشید.

 

[Sanai_paiiz]

- از آن جایی که کودک تدریجا شروع به تشخیص موارد مجاز از غیر مجاز و درست از غلط می کند، ممکن است به منظور بررسی محدودیت ها شما را آزمایش کند و رفتارتان را بسنجد. در نتیجه توصیه می شود که به رفتارهای مطلوب توجه کنید و به آنها بها بدهید. در مقابل رفتارهایی را که به هیچ عنوان نمی پسندید و تمایلی به تکرار آنها ندارید، مورد بی توجهی محض قرار دهید. فرزند نوپای شما به سرعت علت این بی توجهی را درک خواهد کرد و نتیجه مد نظر به دست می آید.

 

[Sanai_paiiz]

- بی قراری های رفتاری و بدخلقی های دوره ای به دنبال تلاش کودک برای تسلط بر مهارت ها و یا موقعیت های جدید بیشتر می شوند. توصیه می شود که والدین محرک های طوفان خشم را در فرزندان خود پیشبینی و شناسایی کرده و در ادامه با استفاده از برنامه های جذاب مانند وعده های غذایی محبوب کودکان، تفریح مورد علاقه آنها یا فعالیتی دو نفره (تماشای فیلم، بازی و یا ساخت کاردستی) ذهن آنها را به سوی مسیری دیگر منحرف کنند.

 

[Sanai_paiiz]

- به کودک نوپای خود آموزش دهید که باید از رفتارهای پرخاشگرانه با دیگران از جمله وارد کردن آسیب فیزیکی و یا کلامی به شدت خودداری کند. گاها دیده می شود که والدین بدون هیچگونه توضیح و آموزش قبلی، فرزند خود را به واسطه کتک زدن کودکی دیگر تنبیه می کنند. در مقابل بچه های خردسال فقط در صورتی می توانند برخورد متعادل و دوستانه را فرا بگیرند که در محیط زندگی آنها رفتارهای محترمانه و غیر خشونت آمیز در جریان باشد