طبیعت شناسی کاکتوس

[سلین]

کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسان (Cactaceae)، تیره‌ای از میخک‌سانان که خاردار و گوشتی هستند. کاکتوس‌ها از رده دولپه‌ای‌های جداگلبرگ هستند و از گیاهان گوشتی و بسیار مقاوم به کم‌آبی و خشکی به‌شمار می‌آیند.

کاکتوس‌ها با تیره‌های دیگر دولپه‌ای‌ها، تفاوت کلی دارند، زیرا ساقه این گیاهان بسیار ضخیم و از حالت استوانه‌ای خارج و برگ‌ها نیز شکل اصلی خود را از دست داده و به صورت خار و تیغ‌های کوچکی درآمده‌اند.[۱]

کاکتوس طی فصول مرطوب یا به هنگام توفان‌های ناگهانی آب ذخیره کرده و آن را طی ماه‌های خشک به مصرف می‌رساند. بیشتر کاکتوس‌ها ریشه‌های عمیقی داشته و ساقه شبکه‌مانند آن به عنوان منبع ذخیره آب عمل می‌کند. ساقه کاکتوس توسط تیغ‌هایی محافظت می‌شود. کاکتوس‌ها برگ‌های خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگندارند. بیشتر کاکتوس‌ها ریشه‌های عمیقی دارند.[۱][۲]

همه کاکتوس‌ها گیاهان گوشتی هستند، در صورتی‌که همه گیاهان گوشتی جزء تیره کاکتوس‌ها نیستند. به قسمت‌های برآمده و توپی‌شکل در سطح کاکتوس‌ها توپچه (آرئول) می‌شود. تیغ‌ها، گل‌ها و ساقه‌های جانبی کاکتوس از روی توپچه می‌روید. اگر یک گیاه گوشتی دارای توپچه باشد، کاکتوس است؛ و اگر دارای این برجستگی‌ها نباشد، کاکتوس نیست.

کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کرد، اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده‌است. کاکتوس‌ها در ایران گونهٔ بومی ندارند.

 

[سلین]

مورفولوژی​

۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ گونه کاکتوس عمدتا در یکی از دو گروه "دسته کاکتوسها" قرار می گیرند: انجیر تیغی (زیر خانوادهانجیری‌واران ) و "cactoids" (زیر خانوادهکاکتوس‌واران). بیشتر اعضای این دو گروه به راحتی به عنوان کاکتوس قابل تشخیص هستند. آنها دارای ساقه های آبدار گوشتی هستند که اندام های اصلی فتوسنتز می‌باشد. آنها برگهای غیر‌موجود ، کوچک یا موقت دارند .همچنین گلهایی با تخمدان دارند که در زیرکاسبرگ ها و گلبرگ ها قرار دارند و غالباً در یک قسمت گوشتی فرو رفته اند (بخشی از ساقه که قسمت های گل از آن رشد می کنند). همه کاکتوس ها توپچه (آرئول) دارند. شاخه های کوتاه بسیار تخصصی با میانگره های بسیار کوتاه که باعث تولید خارها ، شاخه های طبیعی و گل می شوند.[۳]


بقیه کاکتوس ها فقط در دو جنس کاملا متفاوت قرار می گیرند ، کاکتوس‌های گل‌سرخی (پرسیکا) و کاکتوس‌واران. هر توصیف از کاکتوس ها به طور کلی باید استثنائاتی را برای آنها ایجاد کند. گونه های پرسکیا از لحاظ ظاهری به دیگر درختان جنگل های گرمسیری شباهت دارند. هنگام بلوغ ، آنها دارای ساقه های چوبی هستند که ممکن است با پوست و برگهایی با ماندگاری طولانی پوشانده شود که ابزار اصلی فتوسنتز کننده را فراهم می کند. گلهای آنها ممکن است دارای تخمدان های برتر (یعنی بالاتر از نقاط اتصال کاسبرگ و گلبرگ) و آئرول هایی باشند که برگهای بیشتری تولید می کنند. دو گونه از کاکتوس‌واران ، کروی شکل، کوچک و دارای برگهای برجسته در راس ساقه هستند

 

[سلین]

عادت رشد​

کاکتوس ها طیف گسترده ای از انواع عادات رشد را نشان می دهند ، که تقسیم آنها به دسته های ساده بسیار دشوار است اما در مجموع می توان آنها را به دسته های کلی زیر تقسیم کرد:

 

[سلین]

کاکتوس های ستونی​

کاکتوس های کوچکتر را می توان ستونی توصیف کرد. آنها از ساقه های قائم و استوانه ای شکل تشکیل شده اند که ممکن است منشعب شوند یا نشوند (بدون تقسیم شدن کاملا واضح شاخه ها از تنه). تعریف مرز بین تنه و شاخه در فرم های ستونی و فرم های درخت مانند یا درختچه ای دشوار است. به عنوان مثال نمونه های کوچک و جوانکاکتوس پیرمرد ستونی و تک ساقه هستند ، در حالی که نمونه های بزرگتر و مسن‌تر ممکن است ساقه‌های جانبی به وجود بیاورند و مانند درخت شوند. در برخی موارد، "ستون ها" ممکن است افقی باشند تا عمودی. به این ترتیب، شیطان خزنده Stenocereus eruca دارای ساقه های خزنده ای است که در سطح زمین رشد می کنند و در فواصل بین توپچه ها ریشه می دهند.

 

[سلین]

کاکتوس های شاخه ای​

این دسته از کاکتوس ها می توانند با تولید ساقه های جانبی، ظاهری مانند درخت داشته باشند. معمولا آنها دارای یک تنه کم و بیش چوبی هستند كه در آن شاخه های زیادی وجود دارد . در تیره پرسکیا شاخه ها با برگ پوشانده می شوند، بنابراین ممکن است گونه های این تیره به عنوان کاکتوس شناخته نشوند. در بیشتر کاکتوسهای دیگر ، شاخه ها به طور معمول کاکتوس مانند هستند اما فاقد برگ یا پوست می‌باشند و با خار پوشیده شده اند ، مانند کاکتوس خرطومی . بعضی از کاکتوس ها ممکن است به اندازه درخت شوند اما بدون شاخه باشند ، مانند نمونه های مسنکاکتوس بشکه غول یا Echinocactus platyacanthus. کاکتوس ها همچنین ممکن است به عنوان درختچه توصیف شوند ، در این نوع کاکتوس ها چندین ساقه از زمین رشد می‌کنند و یا ساقه‌های جانبی از ساقه های بسیار پایین و نزدیک به زمین روی ساقه اصلی رشد می‌کنند. مانند کاکتوس لوله‌ای

 

[سلین]

کاکتوس های کروی​

کاکتوسهایی که یا ساقه ندارند و یا ساقه بسیار کوتاه دارند را می توان کروی توصیف کرد. معمولا از ساقه های کوتاه و گلوله ای تشکیل شده اند. کاکتوسهای کروی ممکن است منفرد باشند مانند Ferocactus latispinus یا ساقه های آنها به صورت خوشه هایی درآیند که می توانند تپه های بزرگی ایجاد کنند. همه یا برخی از ساقه های یک خوشه ممکن است دارای یک ریشه مشترک باشند

 

[سلین]

اشکال دیگر​

کاکتوس های دیگر، ظاهر کاملاً متفاوتی دارند. در مناطق گرمسیری، بعضی از آنها به عنوان گیاه رونده جنگلی و گیاه هوازی (اپی فیت) رشد می کنند . ساقه های آنها به طور معمول به شکل پهن سازگار شده اند و از نظر ظاهری تقریباً برگ مانند هستند و خار های کمتری دارند و یا حتی هیچ خاری ندارد. برگ های کاکتوس های رونده می تواند بسیار طویل باشد. یک نمونه از اسپندارهای جنگلی از ریشه تا دورترین ساقه به طول ۱۰۰ مترگزارش شده است. کاکتوسهای اپی فیتیک یا هوازی، مانند گونه کاکتوس‌های حصیری یا کاکتوس‌های تعطیلات ، اغلب به سمت پایین آویزان می شوند و در بالای درختان و روی شاخه درختان رشد می کنند و توده های متراکم تشکیل می دهند.[۸]


ظاهر فعلی کاکتوس‌ها نتیجه یک روند سازگاری طولانی و دشوار با محیطی خشک و سخت است. اعتقاد بر این است که اجداد خانواده کاکتوس برای اولین بار در اواخرمیانه‌زیستی و ابتدای ترشیاری پدید آمدند، دوره‌ای که گسترش فراوان گیاهان گلدار از ویژگی‌های آن است.[۹]

در پاسخ به دگرگونی‌ها در شرایط آب و هوایی و به‌ویژه کاهش دوره به دوره میزان بارش، دسته‌ای از گیاهان در سراسر مناطق گرمسیری جنوب قاره آمریکا آغاز به ذخیره آب در ساقه‌های خود کردند و این ساقه‌ها شکلی «گوشتی» به خود گرفت. این گیاهان در ابتدا تفاوت آن‌چنانی با دیگر گیاهان برگ‌دار نداشتند و گوشتی‌شدن بخش‌هایی از تنه و ساقه آن‌ها روندی تدریجی داشت. کاکتوس‌های خانواده امروزی کاکتوس‌های گل‌سرخی (پرسکیا) بیشترین شباهت را به آن کاکتوس‌های اولیه دارند.[۹]

فرگشت کاکتوس‌ها فرایندی پیچیده از سازگاری بوده است که گوشتی‌شدن هدفمند بخش‌هایی از این گیاهان و تبدیل شاخه‌ها به توپچه از نمونه‌های آن است. توپچه در کاکتوس همان شاخه‌های پیشین هستند و خارهای کاکتوس نیز همان برگ‌ها هستند. کاکتوس برای زنده ماندن در مناطق بسیار خشک، در کنار انباشت آب در ساقه خود، به مرور شاخه‌هایش را به صورت توپچه‌ای کوچک درآورده و برگ‌هایش نیز برای دارا بودن از کم‌ترین سطح تعرق شکل خار به‌خود گرفتند. تنه گیاه هم رفته‌رفته کوتاه‌قدتر و توپی‌تر شده است.[۹]

در دوره‌های بعد زمین‌شناختی، فشار صفحه‌های قاره‌ای باعث شد تا رشته‌کوه آند در امتداد غربی آمریکا جنوبی ارتفاع بگیرد و درنتیجه آب‌وهوای بسیاری از مناطق دوباره مرطوب شود و این امر باعث مرگ و انقراض بسیاری از کاکتوس‌های خشکی‌پسند شد. برخی از گونه‌های کاکتوس اما توانستند دوباره خود را با شرایط جدید تطبیق دهند و خارهای آن‌ها امروزه شکل وهن‌تر و برگ‌مانند دارد اما برگ واقعی نیست. تیره‌هایی چون کاکتوس‌های تعطیلاتی،کاکتوس‌های حصیری و کاکتوس‌های ارکیده‌ای از نمونه‌های این دسته از کاکتوس‌ها هستند. به خاطر جدایی قاره آمریکا از دیگر قاره‌های جهان، رویش کاکتوس‌ها تا زمان حاضر به همین قاره محدود مانده بود.[۹]

 

[سلین]

طبقه‌بندی​

چهار زیرخانواده کاکتوس‌ها

کاکتوس‌های گل‌سرخی: کاکتوس انگورفرنگی

انجیری‌واران: انجیر تیغی پنکیکی

کاکتوس‌های بالشتی:کاکتوس نم‌پسند

کاکتوس‌واران: کاکتوس زربفت
کاکتوس‌ها به چهار زیرخانواده تقسیم می‌شوند. بزرگ‌ترین زیرخانواده کاکتوس‌واران نام دارد که ۹ تبار را در خود جای داده‌است. چهار زیرخانواده کاکتوس عبارتند از:

• کاکتوس‌های گل‌سرخی (Pereskioideae)
• انجیری‌واران (Opuntioideae)
• کاکتوس‌های بالشتی (Maihuenioideae)
• کاکتوس‌واران (Cactoideae)

کاکتوس‌های گل‌سرخی در واقع کاکتوس‌هایی هستند که کاملاً داری برگ می‌باشند و از نظر ظاهری تا حدودی مانند گل‌های رز رونده می‌باشند با این تفاوت که آن‌ها از خانواده کاکتوس‌ها و دارای توپچه (آرئول) هستند. انجیری‌واران کاکتوس‌هایی هستند که دارای برگ‌های موقتی هستند که در جوانه‌های نوظهور دیده می‌شوند و به سرعت و بر اثر افزایش سن و کمبود رطوبت می‌ریزند. کاکتوس‌واران کاکتوس‌هایی هستند که برگی در آن‌ها مشاهده نمی‌شود.

​

 

[سلین]

میوه کاکتوس​

میوه رسیده کاکتوس تنگ طه

کاکتوس تنگ طه

میوه کاکتوس
امروزه میوه کاکتوس به عنوان میوه درجه اول در بعضی از کشورها مورد علاقه مردم است.

کشور مراکش به عنوان یکی از بزرگترین صادرکننده این میوه‌است که مناطق وسیعی را در این کشور دربر گرفته‌است. البته میوه کاکتوس باید به خوبی برسد تا قابل استفاده گردد. زیرا خارهای بسیار ریز میوه کاکتوس بعد از رسیدن از میوه جدا شده و می‌شود میوه را با خیال راحت میل نمود. البته اگر میوه را کال بچینیم خارهای میوه بر آن باقی خواهند ماند و حتی با زرد شدن رنگ میوه باز همه خارها نخواهند ریخت. میوه کاکتوس بسیار مقوی بوده و دارای طبعی بسیار گرم می‌باشد. مزه آن نیز مابین مزه آناناس و کیوی و انبه می‌باشد. به دلیل داشتن پوست ضخیم میوه تا مدت‌ها حتی در بیرون یخچال هم قابل به نگهداری می‌باشد. درون میوه نیز تخم‌های ریزی وجود دارد که سفت بوده و کمی خوردن میوه را مشکل می‌نماید.این میوه حتی به مدت بیش از 1 سال بر روی گیاه سالم میماند و آماده خوردن است.

 

[سلین]

پرورش​

برخی گونه‌های کاکتوس نیاز به نور زیاد دارند، مانند اپونتیا که کاکتوسی با تنوع و واریته‌های فراوان است. پرورش کاکتوس نیاز به محیط گلخانه ای دارد و یکی از مشکلات کاکتوس‌ها قارچی شدن می‌باشد و همچنین پوسیدگی به علت آبیاری زیاد و عدم زه بندی مناسب جهت خروج آب می‌باشد. در کشور ایران در کرج و مشهد و مازندران و اصفهان و بسیاری شهرهای دیگر به این رشته به شکل تخصصی پرداخته شده محیط شمال ایران مانند شهر آمل برای پرورش ساکولنتها و برخی نمونه‌های کاکتوس مانند افوربیا بسیار مناسب می‌باشد. در آمل گلخانه تخصصی (پرشیا کاکتوس) یکی از تولیدکننده‌ها با گلخانه خانگی می‌باشد. کاکتوس‌ها اکثراً ازطریق بذر و قلمه وپاجوش تکثیر می‌شوند. امروزه فروش بذر درجه یک کاکتوس شغل مناسبی می‌باشد.

ترکیب خاکی کاکتوس‌ها، باید شنی رسی و درصد بیشتری از شن یا سنگریزه باشد. با این که ترکیب خاک کاکتوس‌ها باید با جنس و نیاز کاکتوس مطابقت داشته باشد، اما ترکیب ۷۰٪ماسه، ۲۰٪پیت ماس و ۱۰٪ورمی کمپوست می‌تواند ترکیبی مناسب و ایده‌آل برای هرنوع کاکتوسی باشد. کاکتوس‌ها آبیاری منظم و با فواصل بیش از گیاهان معمول نیاز دارند و بسته به سرعت رشد و فصل، تعداد و فواصل آبیاری تنظیم می‌شود. کاکتوس‌ها در مناطق گرم و پر نور رشد می‌کنند زیرا بومی آمریکای لاتینهستند. کاکتوس‌ها به نور زیادی احتیاج دارند و در محیط‌های کم نور معمولاً رشد علفی می‌کنند و منظره ظاهری آن‌ها از حالت کاکتوس بودن خارج می‌شود. پرسش از نحوه چگونگی پرورش کاکتوس و استفاده از تجربه‌های دیگران می‌تواند در این امر مؤثر باشد.