مجموعه اشعار کسایی مروزی

[ویتامین]

صفین و بدر و خندق حجت گرفته با حق
خیل یزید احمق یک‌یک به خونْش کوشا

پاکیزه آل یاسین گمراه و زار و مسکین
وان کینه‌های پیشین آن روز گشته پیدا

 

[ویتامین]

آن پنج ماهه کودک باری چه کرد ویحک
کز پای تا به تارک مجروح شد مفاجا

بیچاره شهربانو مصقول کرده زانو
بیجاده گشته لؤلؤ بر درد ناشکیبا

 

[ویتامین]

آن زینب غریوان اندر میان دیوان
آل زیاد و مروان نظّاره گشته عمداً

مؤمن چنین تمنی هرگز کند؟ نگو، نی
چونین نکرد مانی، نه هیچ گبر و ترسا

 

[ویتامین]

آن بی‌وفا و غافل غره شده به باطل
ابلیس‌وار و جاهل کرده به کفر مبدا

رفت و گذاشت گیهان دید آن بزرگ برهان
وین رازهای پنهان پیدا کنند فردا

 

[ویتامین]

تخ*م جهان بی بر این است و زین فزون‌تر
کهتر عدوی مهتر نادان عدوی دانا

بر مقتل ای کسایی برهان همی نمایی
گر هم بر این بپایی بی‌خار گشت خرما

 

[ویتامین]

مؤمن درم پذیرد تا شمع دین بمیرد
ترسا به زر بگیرد سمّ خر مسیحا

تا زنده‌ای چنین کن دل‌های ما حزین کن
پیوسته آفرین کن بر اهل بیت زهرا

 

[ویتامین]

به شاهراه نیاز:

 

[ویتامین]

به شاهراه نیاز اندرون سفر مسگال
که مرد کوفته گردد بدان ره اندر سخت

وگر خلاف کنی طمع را و هم بروی
بدرّد ار به مَثَل آهنین بود هملخت

 

[ویتامین]

دشمنی مذهبی:

 

[ویتامین]

هیچ نپذیری چون ز آل نبی باشد مرد
زود بخروشی و گویی نه صواب است خطاست

بی‌گمان گفتن تو باز نماید که تو را
به دل اندر غضب و دشمنی آل عباست