فایل شده [کلیشه‌های عشق] اثر«معصومه بخشی کاربر رمان بوک»

[Afeljor]

نمی‌دانم چرا از دیدنت سیر نمی‌شوم
خنده‌هایت را می‌بینم و اسیر می‌شوم
درون تو پر از معصومیت و پاکی است
بسی زیبا که گویم این چه خوابی است!؟

 

[Afeljor]

قلبم را از سی*ن*ه شکافتم
تا به او بدهم، باختم...
یک بدن خالی و پوشالی
ای وای من از خود چه ساختم!

 

[Afeljor]

من بعد از تو عمق تنهایی را چشیدم
درد را دوست داشتم! که مثل سیگار آن را کشیدم!؟
من تمام محبتم را از بر تو به باد دادم!
به جز یاد تو فکر می‌کنم، خودم را هم به خاک دادم!

 

[Afeljor]

آخرین ترسم این است که خاطرت را دگر لمس نکنم
تو را بینم ولی دوست داشتنم را از برت درز نکنم

 

[Afeljor]

اینجایم مرا ببین!
از میان گل‌های باغچه‌ات مرا بچین
به کجا خیره شدی!؟
درست روبه‌روی چشمانت نشسته‌ام
برای یک لحظه نگاهت...
همه‌ی گلدان‌ها را شکسته‌ام

 

[Afeljor]

از دریا گفتم...
دریا همه را به آغوش کشاند و کلیشه شد
از لیلا گفتم...
مجنون شنید و بیش از من بر او احاطه شد
شیرین را دیدم...
برایش جان کندم ولی او با من هم غریبه شد
هیچ ک.س نماند انگار عشق در من دریده شد

 

[Afeljor]

چند روزی است که در فکرت بغض نمی‌کند
با دیدن عکست قلبش به تپش حکم نمی‌کند
چند روزی است جای خالی‌ات خاک نگرفته
از روی عکس خاکی‌ات او دگر کام نگرفته
چند روزی است به فکر سوزاندن یادگاری‌ها
خجالت می‌کشد با دیدنت به آن پافشاری‌ها
چند سال گذشت اما او هنوز ناراحت است
ذهنش آرام قلبش هنوز در جراحت است
چند سال گذشت تا توانست آدم سابق بشود
به او خیره نشو ممکن است باز عاشق بشود!

 

[Afeljor]

#نیایش

​

پدر عشق!
به خود می‌بالیدم، آخر چند واژه‌ای
به رسم شعر، پشت بهم می‌چیدم!
تا که شعر گفتی و راز حقیقت عشق را
از فراز واژگان تو به هم می‌دیدم!
می‌شود گویی
چطور گفت که به دل می‌شیند!؟
می‌شود گویی
چرا شعرهایم به گِل می‌شیند!؟
از زبان شعر کمکی ده به من
که شاید رحمتی شد به من

​