رها شده یک چکه حباب اثر نوید کاربر انجمن رمان بوک

[Navid]

خیسی دستمال شرمنده
گریه های پرنده ی مُرده
مجلسی برای بخت سیاه
لای صدها هزار پرونده

 

[Navid]

شبیه پنجره مات/م گرفته ای که چرا
سیاه ترین روشنی در میان رویاها
به هیچ ترین شکل ممکنم هیچم
کسی نمانده شبیه هیچکس من را

 

[Navid]

مترویی رفت تا که برگردم
به همان روزهای فلسفیت
توی غاری کبود رقصیدیم
وسط بوسه های لعنتیت

 

[Navid]

توی یک قاب ساده اتفاق افتاد
روزها می گذشت و عمر ما بر باد
مثل لبخند تلخ قهوه خانه شده
خاطراتی که توی عکس ما جا ماند

 

[Navid]

شبیه پنجره ماتم دچار تاریکی
نه پای آمدنی و نه نای نزدیکی
همیشه موقع رویا تو را بغل کردم
به خواب دیدن یک ارتباط فیزیکی

 

[Navid]

از چشمهای خیره نگاهت به آسمان
تا شک به هستیِ هیچم و این زمان
زخمی که کاشتیم وسط قلب آینه
آغاز می شویم به نبوده همیشه مان

 

[Navid]

از عشق های خسته تر از بی علاقگی
تا لحظه های انتظارِ عبور از چندسالگی
عمری گذشت در این پوچی و عبث
با یاد آبیِ چشم های تو وقت کلافگی

 

[Navid]

دلخسته از پوچی شهر بی هویت که
حبس نگاه گیج ما در عمق حیرت که
شب ها کنار گریه و سیگار می خوابیم
تنهاییِ هیچِ دوتامان غرق غربت که

 

[Navid]

زندگی لای زخم هات جاریست
زندگی شکلی از خود آزاریست
مثل افکار مملو از هذیان
زندگی چیز بی سرانجامیست

 

[Navid]

ای در میان ثانیه‌های شبت منفجر شدن
ای وقت های اضافه تو را منتظرشدن
پایان بازی است بیا و تمام کن
پیش از شکست قلب آینه و منکسر شدن