آموزشی ۵ اصل اولیه در ترجمه فارسی به انگلیسی

[شیر کاکائو]

در فارسی به هر دو اصطلاح انگلیسی Register و Tone، لحن گفته می شود؛
درحالی که این دو مفهوم بسیار متفاوت هستند.

 

[شیر کاکائو]

• Tone

در انگلیسی tone به نحوه برخورد و جهت گیری نویسنده درباره موضوع نوشته گفته می شود.

به عنوان مثال اگر نویسنده ای مخالف استفاده از سموم شیمیایی برای سم پاشی گیاهان باشد،
خواننده می تواند این مخالفت را از tone نویسنده مطلع شود.

از جمله مواردی که می تواند به مشخص کردن موضع نویسنده کمک کند،
استفاده از کلماتی با بار منفی، مثبت و یا خنثی است.

همچنین لحن نویسنده می تواند تند، طنز، کنایه آمیز و… باشد که با توجه به متن، کلمات باید به درستی انتخاب شوند.

 

[شیر کاکائو]

• Register

مورد بعدی در رعایت اصول ترجمه فارسی به انگلیسی، توجه به register است که
در ترجمه دال بر “گونه کاربردی” متن است.

به زبان ساده تر register یک متن مشخص می کند که
آن نوشته برای چه موقعیتی نوشته شده است؛ رسمی یا غیررسمی.

 

[شیر کاکائو]

همان طور که افراد بین مکالمات خود با خانواده و مکالمات کاری و سیاسی تفاوت قائل می شوند،
مترجم نیز بسته به این که مخاطبان نوشته چه کسانی هستند و
نوشته تا چقدر می تواند لحن صمیمی داشته باشد، از کلمات و افعال رسمی تر استفاده می کند.

 

[شیر کاکائو]

5-2# ترتیب کلمات در ترجمه فارسی به انگلیسی​

یکی از اصلی ترین تفاوت های زبان فارسی و انگلیسی، در نحوه چینش کلمات است.

در زبان انگلیسی ترتیب جمله به شکل «فاعل + فعل + مفعول» و در زبان فارسی «فاعل+ مفعول + فعل» است.

تفاوت در چینش کلمات تنها به جمله منتهی نمی شود.

 

[شیر کاکائو]

در بسیاری از موارد دیگر نیز قواعد خاصی برای چینش کلمات پشت سر هم قرار دارند.

به عنوان مثال در زبان فارسی موصوف بعد از مضاف و مضاف الیه می آید.

در حالی که در انگلیسی، ابتدا موصوف، سپس مضاف الیه و بعد از آن مضاف به کار می رود.

مترجم باید توجه داشته باشد که ترتیب کلمات را به شکل فارسی ننویسد.