معرفی کتاب ۵ کتاب خواندنی از فریدریش دورنمات، خالق رمان‌های مهیج پلیسی

[-pariya-]

اما در سال ۱۹۵۷، این اثر به صورت کتاب چاپ شد و دو سال پس از انتشار در سال ۱۹۵۹ یک جایزه سوئیسی را نصیب خود کرد. این رمان جذابیت روایی بی‌نظیری دارد و نویسنده در واپسین اثر جنایی-پلیسی خود تمامی نبوغش را به کار برده است. داستان با مکالمه میان یک نویسنده رمان‌های پلیسی و رئیس پلیس سابق ایالت زوریخ سوئیس شروع می‌شود.

 

[-pariya-]

این دو با یک‌دیگر همراه و هم‌سفر می‌شوند. رئیس پلیس سابق نیز انتقادهایی به شیوه نگارش داستان نویسنده می‌کند و به او درباره واقعیات کار جنایی می‌گوید. صمیمیت میان نویسنده و پلیس سابق افزایش می‌یابد و پلیس تصمیم می‌گیرد تا یکی از اتفاقات واقعی دوره خدمت خود را برای نویسنده تعریف کند

 

[-pariya-]

ماتئی یکی از بازرس‌های برجسته اداره پلیس ناحیه است، فعالیت حرفه‌ای او به زودی پایان می‌پذیرد زیرا ماتئی دارد بازنشسته می‌شود. دقیقا در آخرین روز کار بازرس به او خبری هولناک می‌رسد.

 

[-pariya-]

جنایتی وحشتناک به وقوع پیوسته است و دختر بچه‌ای با بدن تکه تکه شده را در جنگل پیدا کرده‌اند. بازرس یا شنیدن این اتفاق شوکه می‌شود و به مادر دختر مقتول قول می‌دهد که هر طور شده است، قاتل را پیدا می‌کند تا او به سزای اعمالش برسد و عدالت درباره‌اش اجرا شود.

 

[-pariya-]

یافتن این قاتل به هیچ عنوان کار آسانی نیست و به همین دلیل مسیر زندگی بازرس ماتئی تغییر پیدا می‌کند. لازم به ذکر است که این بازرس، حسن شهرت بالایی در بین همکارانش دارد و همگان او را به خود عملکردش مورد تحسین و ستایش قرار می‌دهند.

 

[-pariya-]

این داستان فراتر از یک رمان کلاسیک پلیسی است و در پشتش، بن‌مایه‌های فلسفی گوناگونی درباره عدالت وجود دارد.

 

[-pariya-]

کتاب «قول» اثری الهام‌بخش برای سینماگران است. در سال ۲۰۰۱ فیلمی با همین نام و به کارگردانی « شون پن» به پرده سینماها راه پیدا کرد. خواندن اثر فوق، در حدود ۴ ساعت زمان نیاز دارد. این کتاب توسط آقای «محمود حسینی‌راد» ترجمه شده است.

 

[-pariya-]

در بخشی از کتاب «قول» می‌خوانیم:

صدایش بلند بود و حرکاتش سرزنده. مردی رک و راحت که هم جذبم می‌کرد هم دفع. ساعت که حدود سه شد. و چهار جانی‌واکر دیگر هم که بعد ازاولی خوردیم، مرد پیشنهاد کرد فردا مرا با آپل کاپیتانش به زوریخ برساند.

 

[-pariya-]

از آنجا که ناحیهُ خور و اصولا این بخش سوییس را آنچنان نمی‌شناختم, دعوتش را قبول کردم. دکترح. به عنوان عضو کمیسیون یکی از ایالت‌ها به خور آمده بود و اوضاع جوی مانع برگشتش شده بود. به همین خاطر سخنرانی من را گوش کرده بود. اما اظهارنظری نکرد و فقط یک‌بار گفت: «بیان شما کمی ناشیانه است.»

 

[-pariya-]

کتاب «قاضی و جلادش»