مجموعه اشعار ⁦سجاد سامانی⁦←⁠_⁠←⁩

[mobina01]

ياراي گريه نيست، به آهي بسنده کن !
آري، به آه گاه به گاهي بسنده کن!

درد دل تو را چه کسي گوش مي‌کند؟
اي در جهان غريب! به چاهي بسنده کن!

دستت به گيسوان رهايش نمي‌رسد
از دوردست‌ها به نگاهي بسنده کن!

سرمستي صواب اگر کارساز نيست
گاهي به آهِ بعدِ گناهي بسنده کن!

اهل نظر نگاه به دنيا نمي‌کنند
تنها به ياد چشم سياهي بسنده کن!

 

[mobina01]

.

به دیدارم نمی‌آیی چرا؟ دلتنگ دیدارم
همین بود اینکه می گفتی وفادارم وفادارم؟

تو آن لیال که لیال هم بیابانگرد عشقت شد
من آن مجنون که مجنون نیز حیران مانده در کارم

برای هر طبیبی قصه‌ام را شرح دادم گفت:
چه میخواهی؟ که من خود عاشقم، من خود گرفتارم !

از آن گیسو که در دست رقیبان رایگان می گشت
اگر یک تار مو هم می فروشی، من خریدارم !

زمانی سایه‌ام بر خاک و حال سایبانم خاک !
مرا در آسمان میجویی و من زیر آوارم

 

[mobina01]

با منِ دردآشنا ، ناآشنایی بیش از این؟
ای وفادارِ رقیبان، بی‌وفایی بیش از این؟

گرمِ احساس منی، سرگرم یاد دیگران،
من کجا از وصل خشنودم، جدایی بیش از این ؟

موجی و بر تکه‌سنگی خُرد، سیلی می‌زنی
با به‌خاک‌افتادگان، زورآزمایی بیش از این؟

زاهد دلسنگ را از گوشه محراب خود
ساکن میخانه کردی، دلربایی بیش از این؟

پیش از این زنجیرِ صدها غم به پایم بسته بود
حال، تنها بندۀ عشقم، رهایی بیش از این

 

[mobina01]

به وعده های تو آنکس که اعتماد کند
عجیب نیست اگر تکیه هم به باد کند

به ابروان هلالت مجال جلوه بده
که کار و کاسبی ماه را کساد کند

رقیب گفت که دور تو ماهرو کم نیست
به طعنه گفتمش آری، خدا زیاد کند !

بخند بیشتر و بیشتر که خنده تو
دل مرا که اسیر غم است شاد کند

چقدر برگ گل آویختم به خود که بهار
از این درخت که خشکیده است یاد کند ... .

 

[mobina01]

با منِ دردآشنا ، ناآشنایی بیش از این؟
ای وفادارِ رقیبان، بیوفایی بیش از این؟

گرمِ احساس منی، سرگرم یاد دیگران،
من کجا از وصل خشنودم، جدایی بیش از این ؟

موجی و بر تکهسنگی خُرد، سیلی میزنی
با بهخاکافتادگان، زورآزمایی بیش از این؟

زاهد دلسنگ را از گوشه محراب خود
ساکن میخانه کردی، دلربایی بیش از این؟

پیش از این زنجیرِ صدها غم به پایم بسته بود
حال، تنها بندۀ عشقم، رهایی بیش از این؟