دلنوشته تکمیل شده ● بغض شاپرک اثر غزل کاظمی‌نیا ●

[سرین]

(به نام خالق هستی)
عنوان: بغض شاپرک
نویسنده: غزل کاظمی‌نیا
ژانر: عاشقانه.تراژدی. درام
ناظر: @M.B.D
ویراستار: @.MANA
کپیست: @الهه ماه :)
خلاصه:

شاپرک غصه مخور، روزگار بغض‌اش می‌شکند!
عاشق شدم! معشوق زخم زد و هیچ درمانی نکرد!
حرف‌های نا گفته‌ای که میان دو عاشق باقی مانده‌اند.
سخنانی که زبان از بیان‌شان قاصر است و حتی اگر، از زبان نیز جاری می‌شدند، خوراک هیچ گوشی نمی‌بودنند!
***
ای شاپرک غصه مخور، نگذار بغض گریبان‌گیر روزگار شود. تقدیر ما انسان‌ها این‌گونه بود دیگر... یکی بود و یکی دیگر نبود و در پایان این قصه، هیچ معشوقی باوفا نبود!

 

[Mahi.otred]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته کاربران]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[سرین]

مقدمه: آتش زدی جانم را، جان بی‌قرارم را....
شکستی غروری که عاشق بود.
سالی که گذشت راهی شدی، پشت دیواری که بین‌مان ساختی!
روزگار را بر کامم تلخ کردی؛
و بر روی تمام خاطراتمان خط بطلان کشیدی!

 

[سرین]

رفیق بد قول: می‌نویسم تا تو بخوانی و بدانی که چه‌قدر دوستت دارم.
شاید به عشق تو باشد که دست به قلم شده باشم!
عاشقت بودم آری، حرف کمی نیست!
تو ندانستی و گذشتی درد کمی نیست!
رفاقت کردی اما من بودم که خ*یانت کردم.
تو گفته بودی عاشق نیستی، من حماقت کردم و به رفاقت تو خ*یانت کردم!

 

[سرین]

تقدیم به کسی که ماندن را ترجیح نداد:
نفسم بند آمد با دیدن چشم‌هایت، دلتنگ شدم با بوی عطر تَنت!
عاشق‌تر شدم هر لحظه که کنارت بودم؛
شاید اگر رفتی... شاید اگر نماندی تا کنارم باشی!
اجباری نیست جان دلم، هیچ‌گاه برای ماندنت اجبارت نمی‌کنم.
می‌نویسم برای تو، برای حال تو!

 

[سرین]

آرزو: چه آرزوهایی داشتم!
چه فکر و خیال‌هایی که نداشتم!
نابود که چه گویم... ویران کردی.
دوستت دارم هایت را پنهان کردی!
شیشه‌ی عمر عشق‌مان را شکستی و به صد نیمه تقسیم کردی... .

 

[سرین]

مجرم: اگر عشق جرم باشد... پس من هم مجرم هستم!
اگر من مجرم باشم، پس توام قاضی هستی؟
مجازاتم کردی آقای قاضی!
حکم سنگینی را برایم در نظر گرفتی؛
شکستن قلبم سزای حکم عشقم بود.

 

[سرین]

باران: حرف‌هایش، خنده‌هایش، اشک‌هایش، شیطنت‌هایش... تجربه‌ی زیبایی بود.
باران بارید! تمام شد؛ اما از خود خاطراتی را جای گذاشت!
زمین خیس، بوی نم خاک!
او هم رفت... همراه باران... خاطراتی که از خود جای گذاشت قلب شکسته‌ی من بود.

 

[سرین]

بغض: کاش می‌مردم به جای تو من
و می‌گفتم حرف‌هام و آخر...
کاش این بغض لعنتی سد راهم نبود.
نگاه آخرت آن‌قدر غمگین نبود.
کاش آن‌قدر بی‌رحم نبود! این زمانه، بعد رفتنت.

 

[سرین]

ساختمان آوار شده: قلبی که با بودنت جوانه زد، هنگام رفتنت شکسته شد!
کسی که آرزوهایش را در کنارت ساخته بود، حالا بر روی آن ایستاده بود... .
همانی‌که تو آوارش کردی!
چوب‌اش را خوردی، اما زخم‌اش را زدی.