فایل شده ● جایی برایم هست؟ اثر s.h مبینا ●

[mobina01]

هر کدام در جایگاه خودشان. نگهداری از حیوانات بسیار هم خوب است اما وقتی که جای محبت به فرزند را بگیرند دیگر زیاده‌روی‌ست. متأسفانه هستند کسانی که با این تفکر زندگی می‌کنند:
- حیوان جای بچه‌ام هست. دیگر بچه می‌خواهم چه‌کار؟!
متأسفم برای کسانی که بچه را با حیوانات مقایسه می‌کنند. گفته بودم که هرکدام در جایگاه خودشان هستند.

 

[mobina01]

این‌ها را گفتم تا برسم به این‌جا. من یا اصلاً ما. ما نمی‌توانیم در دنیایی زندگی کنیم که بچه یا نوزاد پاک و معصوم را در حد جایگاه حیوانات پایین می‌آورند. ما اشرف مخلوقات هستیم. « آدم بزرگ‌ها»! چطور به خودتان اجازه‌ی این مقایسه را می‌دهید؟

 

[mobina01]

دنیایی که جایگاه بچه پاک و معصوم را در حد حیوان پایین می‌آورند یا بلعکس، فرقی نمی‌کند جایگاه خودشان را نیز تا آن حد پایین می‌آورند. بلا نسبت بعضی مردم خودشان را با حیوانات مقایسه می‌کنند.

 

[mobina01]

بله! این‌جا جایی برای ما نیست. جایی که آدم‌های آن از عشق، محبت و علاقه ذره‌ای بو نبرده اند، مجبور باشیم میان آنها زندگی کنیم و از همه بدتر، شبیه به آن‌ها شویم. بسیار طاقت فرساست. این فقط مثالی بود برای بی‌احساسی مردم‌.

 

[mobina01]

بی‌احساسی اصلاً حس قشنگی نیست. تظاهر بی‌احساسی دو حالت دارد: حالت اول برای مغرور نشان دادن خود است. چون عملاً شخصی یافت نمی‌شود که مطلقاً بی‌احساس باشد.

 

[mobina01]

دومین حالت هم برای این است که ضربه نبیند. ضربه‌ی احساسی. می‌ترسد خود را با احساس و پر از عاطفه نشان دهد. چون دیده کسانی را که آسیب بدی از این سو برایشان وارد شده. در هر صورت، این مردم حتی حاضر نیستند برای هم از این پوسته‌ی بی‌احساس خود بیرون بیایند.

 

[mobina01]

 نه! فایده‌ای ندارد، جوری می‌پندارند که گویی وجودمان، بود و نبودمان ذره‌ای برایشان مهم نیست! خب، شاید... شاید هم حق دارند. ما کودکان چیزی جز دردسر برای آن‌ها نداریم. آری! حتما همین‌طور است که مدام مورد سرزنش و ملامت‌شان قرار می‌گیریم.

 

[mobina01]

پس اگر ما را نمی‌خواستند برای چه در آفاز خواستار ما بودند؟!
مهم نیست! ما هیچ وقت نمی‌توانیم درمحلی بمانیم که ما را تحمل می‌کنند.
ما جایی می‌خواهیم که از اعماق وجودشان خواستارمان باشند. حال که در اینجا، جایی برایمان نیست!

 

[mobina01]

باشد. ما می‌رویم اما وقتی پشیمان شدید دیگر راهی برای بازگشت نیست. وقتی که حتی آن قلب سنگی‌تان، برای ما تنگ شد، وقتی که بغض در گلویتان چنبره زد، حتی آن وقت هم بر نخواهیم گشت تا بدانید هیچ‌کَس، هیچ‌کَس بازیچه‌ی شما « آدم بزرگ‌های» بد نیست.

 

[mobina01]

می‌گویند کسی قصد رفتن دارد، جار نمی‌زند، بی‌صدا می‌رود، اما من بلندتر از همیشه رفتنمان را جار می‌زنم تا بدانید با قلب‌های تکه‌تکه ما چه کردید. مادامی که راهی برای بازگشت نیست.