فایل شده ● حقیقت های تلخ اثر مبینای ایران ●

[مبینای شهر قصه ها]

نام دلنوشته: حقیقت‌های تلخ
نام نویسنده: مبینا عباسی
ناظر: @ویتامین
کپیست: @girl of the night
ژانر: درام
خلاصه: آن‌جا که گفتم دروغ برای من زخمی می‌شود که تا ابد باز می‌ماند و هرگز درمانی ندارد، تو باز هم به دروغ‌های شیرینت ادامه دادی و فراموش کردی، که من به‌جای دروغ‌های بی‌معنی‌ات، با حقیقت‌های تلخت شادتر هستم.

 

[ادوارد کلاه به سر]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته ]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
] تاپیک اعلام پایان دلنوشته]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[مبینای شهر قصه ها]

مقصر من بودم که به هر انسانی اجازه دادم با دروغ‌هایش از حقیقت دور و دورترم کند، تا در نهایت به اعماق رویاهای محال و واهی‌ام که اصلاً وجود خارجی ندارد، برسم.
مقصر من بودم که از همان ابتدا به خودم اجازه دادم که پذیرای هر حرفی از هر بشری باشم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

هر چند دلم راضی نیست! دروغ را خواهان نیست، امّا چرا باز هم گاهی دروغ‌هایت را می‌خواهم؟
هر زمان که روحم خسته و پریشان است، نمی‌دانم کجا باید روحم را عریان کنم.
دروغ زیبایت را می‌خواهم... گاه حقیقت‌ها آن‌قدر تلخ می‌شوند که دلم خواهانشان نیست.

 

[مبینای شهر قصه ها]

نه؛ این بار دروغ‌ها نمی‌توانند مرحم زخم‌ها باشند؛ این بار حتی حقیقت هم عقل مرا لحظه‌ای سامان نمی‌دهد.
تو آغوشت را برایم به امانت بگذار تا که شاید از هیاهو دور ماندم... تو مرا بار دیگر تجسم کن، شاید دوباره زنده شوم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

از میان این همه غم، تو برای یک بار هم که شده با من بمان؛ از میان هو*س و شه*وت و عشق، برای یک بار هم که شده مرا انتخاب کن.
تو می‌دانی دروغ مثل مسکن است، فقط چند ساعتی مداوای من است.
پس نگو؛ هیچ نگو اگر حقیقت برای تو سخت است.

 

[مبینای شهر قصه ها]

هر چند دلم راضی به باور کردن تو نیست، هر چند که از دل تو بی‌خبر مانده‌ام؛ تو به من برگرد، تا که شاید با هم حقیقتی زیبا ساختیم، حقیقتی که عجیب نیست.
شاید که در اعماق روزهای دروغین ما، روزهای زیباتری چشم به راه نشسته است.

 

[مبینای شهر قصه ها]

نصفه‌ی لیوان پر است همچنان زندگی باقی‌ست!
همچنان عشق در س*ی*ن*ه می‌تپد هرچند به دروغ و درد و اجبار، امّا جای شکرش باقی‌ست که در س*ی*ن*ه جایی دارد.
همچنان می‌شود حقیقت را با جرعه‌ای از دروغ نوشید... اگر مصلحتی باشد می‌گویند دروغ هم که باشد باز هم گفتنش الزامی‌ست.

 

[مبینای شهر قصه ها]

من بهتر از هرکس دیگری می‌دانم که چه‌ قدر تلخ است وقتی از زبان کسی چیزی را می‌شنوی که هرگز انتظارش را نداشتی!
می‌دانم چه دردی است که بر حرف‌هایش برچسب حقیقت را می‌زند تا عذاب وجدان داشته باشم تا وقتی که حقیقت را بدلی کرد خانه‌ام ویران شود... خوب می‌دانم که حقیقت‌ها هم بدی خ*یانت می‌دهند.

 

[مبینای شهر قصه ها]

کودک بودم! دروغ می‌گفتند تا درد بزرگ شدن را از یاد ببرم، دروغ گفتند تا شیرینی دروغ، تلخی حقیقت‌های زندگی را خنثی کند... تا نفهمم که چرا دارم بزرگ می‌شوم!
نفهمم چرا درس می‌خوانم و چرا نباید بلند بلند بخندم!
دروغ گفتند تا کودکی کنم... ولی حالا که با خود فکر می‌کنم ای کاش حقیقت‌های تلخ را به من می‌گفتند تا برای زندگی کمی آماده شوم.