فایل شده ● حقیقت های تلخ اثر مبینای ایران ●

[مبینای شهر قصه ها]

توبه نکن، توبهای که دوروز بعد به دروغ تبدیل می شود!
حقیقت را نگو، حقیقتی که تفاوتی با دروغ ندارد و فقط بد و بد و بدتر می شود.
راه و رسم واقعیت را اگر که نمی‌دانی همان بهتر که دروغ بگویی! دلخوشی‌های کاذب تفاوت چندانی با دروغ ندارد، پس بیش از این من را به دروغ‌هایت دلخوش نکن.

 

[مبینای شهر قصه ها]

روحم را امانت می دهم، با تمام وجود می گویم دوستت دارم و تو خیره می‌شوی در چشمانم با لبخندی به ظاهر حقیقی من در بند تو اسیر می‌شوم... آخر سر هم وقتی به باطنت پی می‌برم از زمین و زمان بی زار و از تو هم گریزان می‌شوم! باز هم دیر است، می‌دانم.... .

 

[مبینای شهر قصه ها]

مشکلات را پشت سر هم می‌گوییم حرف‌ها تبدیل به اسلحه‌ای کشنده می‌شوند و به کل فراموش می‌کنیم که انسان هستیم، در آخر توقع داریم که باهم روراست باشیم... این تناقض من را عذاب می دهد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

باز هم داستان به دوران کودکی‌ام برمی‌گردد که خیال می‌کردم دروغ و حقیقت دوتا خط موازی هستند که هرگز به هم نمی‌رسند ولی فراموش کردم یا شاید هم نمی‌دانستم که دو خط موازی در انتها بالاخره به هم می‌رسند!
و این‌گونه به هم ربط پیدا می‌کنند... .

 

[مبینای شهر قصه ها]

کودکی بودم با بادبادک و قاصدک‌های شناور در آسمان ولی خوب از طرفی
هم پر از خیالات واهی! پر از حقیقت‌های گنگی که در آغوش دروغ‌ها گم شده‌اند، بودم!
خیلی زود قد کشیدم زودتر از غروب آفتاب! به ناچار ازکخیال و رویاهایی که در آغوش دروغ‌ها گم شده بودند، رها شدم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

هرچه که می‌گویی به من را باور می‌کنم! حتی اگر دروغ باشد... من باور می‌کنم، تو بگو دوستت دارم یا بگو هرگز رهایت نمی‌کنم... هرچه که تو بگویی برای من حقیقتی است که سال‌ها به دنبالش گشته‌ام! شاید که خنده‌دار باشد ولی جنون حرف‌هایت را به صداقت نگاهت ترجیح می‌دهم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

دست من نیست که به دروغ‌هایت ایمان می‌آورم، عشق با آدم کاری می‌کند که حتی آتش جهنم را هم به آغوش می‌کشی... با خود می‌گویم بیخیال تمام حقیقت‌ها، گاهی هم شیرینی یک دروغ بگذار حال تو را خوب کند!
این زندگی خیلی کوتاه‌تر از آن است که با یک حقیقت تمامش را تلخ کنی.

 

[مبینای شهر قصه ها]

از خودم شرم می‌کنم بابت دروغ‌های سخاوتمندانه‌ام! نه به این دلیل که شیرینی‌اش دلم را می‌زند، به این دلیل که شبیه کف دست صاف و بی مو نبودم!
جای تعجبی نیست که گاهی خطاهایم فراوان می‌شود چون خوب می‌دانم از ابتدای آفرینش آدمیزاد خطاکارترین موجود بود...

 

[مبینای شهر قصه ها]

اما چرا به هم دروغ می‌گوییم؟
می‌ترسیم! ترحم می‌کنیم؟ به هم رحم می‌کنیم... یا شاید با خیال آسوده، خ*یانت می‌کنیم.
طعم دروغ در دهان وحشتناک شیرین است مخصوصا آن لحظه‌ای که انتظارش را نداری با خود می‌گویی که ای‌کاش زهر مار خورده بودم!

 

[مبینای شهر قصه ها]

هرچقدر برای زندگی تقلا کنی بیشتر غرق خواهی شد! من فهمیده‌ام که باید در دل یک واقعیت به دنبال رویا بگردی و اگر این واقعیت پیوندی با حقیقت نداشته باشد در نهایت چیزی جز سراب نصیب بشر نخواهد شد... هیچ چیز!