فایل شده ● خاکستر به رنگ ارغوان اثر گیسو پریشان ●

[مبینای شهر قصه ها]

من کجارا بی‌تو قدم بزنم؟ من هواییت هستم!
تمام این شهر بوی عطر تورا می‌دهد... بگو آتش جانم حالا چه کسی خاکستر شد من یا تو که سرد سرد می شوی؟ درد تو چیست؟ چرا نمی‌فهمی هر کجا که بروم باز هم در آتش جانم هم که باشم برای تو ارغوانی‌ام ولی کیست که بفهمد... .

 

[مبینای شهر قصه ها]

همیشه می‌گفتم بالاتر از سیاهی هم داریم! بالاتر از ترس، بالاتر از عشق... همیشه می‌گفتم نفرتی هم داریم که اگر در دل کاشته شود آن‌قدر رشد می‌کند که وجود آدم را می‌بلعد؛ ارغوانی جانم چرا از من متنفر شدی؟

 

[مبینای شهر قصه ها]

هیچ ترانه‌ای حال من را دگرگون نمی‌کند بیا صحبت کن شاید آوای صدای تو بشود زیباترین ترانه ، این سکوت پایان ندارد؟ چی‌کار می‌کنی با من اگر که ارغوانی‌ترین باشم حواست هم نباشد شاید تبدیل به همانی شوم که تو هستی!

 

[مبینای شهر قصه ها]

دورنگ نمی‌شود می‌دانم! یا ارغوانم یا خاکستر ولی برای تو من همه رنگ می‌شوم... می‌گویند عشق پر از حوادث است، پس بیا به سمت من ای حادثه‌ی شیرینم تا با تو رنگ‌ها را تجربه کنم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

بیا دو رنگ نباشیم... هفت خط نباشیم!
بیا من و تو فقط ارغوان‌هایی باشیم که خاکستری را دوست دارند، بیا ما یکی باشیم تو خاکستر باش و تمام ارغوانی‌هایم را خنثی کن.

 

[مبینای شهر قصه ها]

نمی‌گویم بمانی یا بروی اصلاً بیا فراموش کن تمام من را چرا نگاهم نمی‌کنی و می‌ترسی... نمی‌دانم!
تنها چیزی را که خوب در وجودت حس کردم این بود که تو هم مثل بقیه هستی.

 

[مبینای شهر قصه ها]

در آغوش تو انگار جهنم و بهشت همگی دروغ محض و خود تو حقیقتی!
تن من سرد ولی انگار که دستای تو برای من همیشه گرمایی از جنس ققنوس است... .

 

[مبینای شهر قصه ها]

همانند یک طلوع، رنگ تو پر معنا است، در هنگام سپیده‌ دم‌ها چه دلنواز من را در خود رنگ می‌کنی و از ارغوان به سیاهی می‌بری به گونه‌ای که هیچ‌گاه دوباره به خود بازنگردم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

شگفتا ک در تو شکفته‌ام بدون یک برگ زرد از اعماق دل تو به بهار رسیده‌ام، چه کردی با من که زیباترین رنگ را به تو ترجیح نمی‌دهم و می‌خواهم تمام من خاکستری شود.

 

[مبینای شهر قصه ها]

آهای زندگی... من چه کرده‌ام که حالا دچار تشویش دل خود هستم؟ او چه دارد که در هیچ کجای طبیعت یافت نمی‌شود؟ تمام آسمان و زمین هم جمع شوند باز یک رنگ می‌ماند.