فایل شده ● دریزه اثر مهرانه عسکری ●

[🔗مهرانه عسکری 📎.♡]

آه، عزیزکم.
وقت خداحافظی‌ست.
نامه نوشتم. برای تو فقط، یه‌کم ممکنه رنگی شده باشه. رنگ لب‌هات...
دوست داری نه؟
همیشه از این رنگ خوشت می‌آمد. بزار برات توصیف کنم :
رنگ رژلب، رنگ بعضی برگ‌های فصل خزان، رنگ غروب‌ها، رنگِ.. رنگِ.. رنگ خون.

 

[🔗مهرانه عسکری 📎.♡]

گریه‌نکنی ها‌!
گریه کنی چی‌کار کنم من؟! چه‌جوری وقتی اون بالام.. پیش مرگ اشک‌هات بشم... .
عشقم! چه‌جوری وقتی زیر خاک سرد خوابیدم و سفید پوشیدم؛ توئه سیاه پوش بیدار رو آروم کنم؟
اگه از این بالا مالا‌ها دست تکون بدم، جواب می‌دهد؟ یا نه؟

 

[🔗مهرانه عسکری 📎.♡]

آره، قصدم خودکشیِ. می‌دونم زیاد برات جذاب نیست.
نازنینم، قربان چشم‌های همیشه سرمه کشیده ات... خواهش می‌کنم، فقط این‌بار به دیدنم بیا.
سالی یک‌بار هم بیایی قبول است.
دستی روی سنگ سرد بکشی قبول است.
گل و گلاب نمی‌خوام. فقط بیا. باشه؟؟

 

[🔗مهرانه عسکری 📎.♡]

سخن پایانی :
سلام سلام به همه‌ی کسایی که حتی یک بار هم به این نوشته‌ها گوشه چشمی نگاه کردن.
اميدوارم خوشتون اومده باشه و لذت برده باشید.
خواستم بگم، هر کلمه‌ای، معنایی داره.
هر جمله ای که ما با این حروف و کلمات سر هم می‌کنیم، معنایی داره.
نه فقط برای ما، بلکه برای طرف مقابل. حالا هرکس می‌خواد باشه.
به قول معروف، کلمات قابلیت کشتن دارن.
ما می‌توانیم با حرف‌هامون آدم‌ها رو به قتل برسونیم. قتل، ضربه‌ی با چاقو یا شلیک کردن با گلوله نیست.
قتل می‌تونه دل شکستن باشه. می‌تونه اشک کسی و درآوردن باشه. همه‌اش هم تقصیر زبونیِ که بی‌موقع و اشتباه باز می‌شه.
دل همدیگه رو نشکنید. هم رو دوست داشته باشید.
تا نوشته‌ی بعدی، می‌بینمتون🦋

 

[🔗مهرانه عسکری 📎.♡]

از ناظر عزیز و مانا جان ممنونم همچنین بانو تی ناز عزیز که اوایل کمکم کردن.
از همه نهایت قدردانی رو دارم و امیدوارم زندگیتون همیشه قشنگ باشه🦋🖤