فایل شده ● سحرگاه بی‌طلوع اثر meliss ●

[Meliss]

عنوان: سحرگاه بی‌طلوع.
نویسنده: ملیسا کوه کبیری
ناظر: @DOonya
ژانر: تراژدی، عاشقانه
ویراستار: @Meli-Abedy
کپیست: @Tifani
خلاصه: نیستی و درد نبودت تا مغز استخوانم را می‌سوزاند!
انصاف نبود این‌گونه تنهایم بگذاری!
انصاف نبود تمام سختی و درد این روزگار را روی شانه‌هایم بریزی و در سکوت بروی...!

 

[ALVIN]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین - قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ همگانی - تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ درخواست تگ - درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ درخواست جلد - تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ اعلام پایان - تاپیک اعلام پایان دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]

 

[Meliss]

بسم عشق، یا رب نظری بر ما کن.

گویی تمام خاطراتت را خواب بودم
و به ناگه هم‌چون خواب زده‌ای از خواب پریدم... .
هرچه گشتم و گشتم، گفتم کجاست آن باد صبا؟
کو آن ابر سپیدی که در اوج ملکوت بر آن سوار بودیم؟
خورشید من بدون تو طلوع نمی‌کند جانِ دلم...!
بدون تو، وجب به وجب این شهر، عذاب است و بس!

 

[Meliss]

***
روی خاک افتادم و عکست را محکم‌تر در آغوش گرفتم.
دلبرکم؛ بدون من کجا رفتی؟
سودای عشقت جانم را به لب رسانده دلبرم... .
سوزِ صدای نوحه‌خوان قلبم را به آتیش می‌کشد جان دلم... .
حال، من بدون تو چه‌گونه ادامه دهم...؟
بدون تو کجا روم؟
کجای این کره‌ی خاکی بروم‌ که خاطرات شیرینت امانم دهد؟

 

[Meliss]

***
از روی خاک بلندم می‌کنند، می‌گویند با این حالت چرا این‌جا آمدی؟
این‌ها چه می‌فهمند از درد عشق!
جانانم، جگرم می‌سوزد از غم دوری‌ات... .
کاش بیایی، دستت را بر روی شانه‌ام بگذاری و بگویی که تمام این‌ها، خواب است!

 

[Meliss]

***
چرا با خود چنین کردی؟
با خود فکر نکردی بعد از تو دگر چه‌کسی مرا دیوانه‌ی مجنون خطابم می‌کند؟!
لیلی درمانده‌ی من، این روزگار بدون تو برای من حکم حبس ابد را دارد.
کاش بودی و مرا از این قفس، رها می‌کردی!

 

[Meliss]

***
دلم هوای عطر نرگست را کرده نازنینم... .
حال و هوای خانه بدون تو؛ گویی مرگ است!
جای‌جای این خانه پر شده از صدای دوستت دارم گفتن تو؛ نازنینم کجایی تا دوباره عشق را برایم معنا کنی...!

 

[Meliss]

***
بی‌ تو چشمانم گویی فروغ دیدن ندارد عزیزکم!
دلم ‌‌‌‌‌‌‌‌ویران می‌شود از درد دوری آن دو گوی سیاه رنگت... .
می‌دانی چند وقت است که چشمانت را ندیده‌ام؟
می‌دانی چند وقت است که با چشمان سرشار از مهر و محبتت به من خیره نشده‌ای؟
می‌دانی چند وقت است که با چشمانت عشق را برایم فریاد نزده‌ای؟
افسوس، افسوس که کسی حال این مجنون دل‌خسته را نمی‌فهمد!
می‌میرم از حسرت دیدارت عزیزِ جانم!

 

[Meliss]

***
کلبه‌ی پر هیاهوی ما، حال بدون تو تبدیل به آتلانتیسی شده‌ است که دیوار به دیوار آن درد دوری‌ات را فریاد می‌زنند!
خانه‌ای که عطر غذایت در آن می‌پیچید؛ حال پر شده از عطر فراغت!
گل‌های شمعدانی کنار پنجره، انتظار تو را می‌کشند... نیستی تا مثل همیشه شادابی را به آن‌ها هدیه کنی جانِ دلم!

 

[Meliss]

***
دفتر خاطراتت را می‌گشایم و دستم را روی کاغذ‌های کاهی آن می‌کشم.
بعد از تو این خود‌نویس و این دفترچه‌‌ی چرمی، به دست چه کسی نوشته شود؟
شاخه‌ی رزی را که در اولین دیدار به تو هدیه کرده بودم هنوز هم میان دفترت بود!
آخ عزیزکم،تاریخ شروع و تمام شدنمان چرا باید یکی باشد؟
برایت زود بود عزیز قلبم، زود بود که هم‌نشین خاک شوی!