دلنوشته تکمیل شده ● ماتم خنده اثر aryana elhaei ●

[ragazza della notte]

***
چشمانم را بستم.
بغض بد‌جور گلویم را آزار می‌داد.
در دل خدایم را صدا زدم.
گفتم:
خدایا... این بغض را یک‌جوری نابود کن...
همان لحظه خاطره‌ای خوش از دوران گذشته از ذهنم گذر کرد.
لبخندی کوچک به روی لبم نشست.
کمی بغضم را فراموش کردم.
ناگهان به یاد حرفم با خدایم افتادم.
لبخند شادتری زدم.
او همیشه همراهم بود.

 

[ragazza della notte]

***
سخت است در میان جمع باشی و
تنها...
سخت است برای همه سخت باشی و خود
ضعیف...
سخت است با همه بخندی و در خود
اشک‌هایت روان باشد...
سخت است به آن‌ها نگاه کنی و
حسرت داشته باشی..‌.
سخت است با دوستانت باشی و
فقط نگاه کنی...
سخت است...

 

[ragazza della notte]

***
سی روز بود که می‌گذشت.
ده روز دیگر روزِ موعود بود.
اصلاً دلم نمی‌خواست به پیام حامل خبر از سمت او نگاه کنم.
خبری که ممکن بود دنیایم را به آتش بکشد...
ولی نگاه‌هایم سرکشی می‌کنند...
هر بار پیام او را می‌خوانند و بی‌دلیل می‌بارند...
«سلام... شرمنده من نامزد کردم، امیدوارم من‌ رو ببخشی ولی من و تو به درد هم نمی‌خوردیم... امیدوارم خوش‌بخت بشی...»
آن «خوش‌بخت بشی» آخرش آتش به جانم می‌کشید.
آخر من بدون تو چه کنم؟
ولی با فکر به این که تمام این‌ها شوخی‌ای بیش نیست می‌خندم.

 

[ragazza della notte]

***
صبر سخت است
انتظار سخت‌تر
مرگ سخت است
زندگانی سخت‌تر
تنهایی سخت است
با تو بودن سخت‌تر
تنفر سخت است
عشق سخت‌تر
خواهر بودن سخت است
‌نداشتنش سخت‌تر
خ*یانت سخت است
دیدنش با دیگری سخت‌تر
بغض داشتن سخت است
لبخند همراه بغض سخت‌تر

 

[ragazza della notte]

***
به گذشته‌ام نگاهی می‌اندازم.
کمی تلخ است.
آینده را هم که نمی‌شود نگاهی انداخت.
سخت است.
حالا هم که نابود گشته.
چشم می‌بندم...
نه برای یک یا دو دقیقه...
بلکه تا ابد.
و من چه‌قدر حس خوش‌بختی دارم.
زیرا لبخند بر روی لبم از همیشه واقعی‌تر است.
دیگر من این بدی‌ها را نخواهم دید.