فایل شده ● محبوب - در آغوش تنهایی اثر فاطمه ●

[بانوی شـــب]

به نام خدا

---

دلنوشته: در آغوش تنهایی

---

نویسنده: فاطیما؛
ژانر: تراژدی
ناظر: @ام کا اچ p.r
ویراستار: @girl of the night
کپیست: @'elahe

---

مقدمه:
‌‌‌سِیلی از اشک در دره‌ای به همانندی دریا، روحی متلاشی شده از غم در کابوس نگاهش، به خود می‌‌اندیشد در تنهایی، غمی بی‌پایان در دلش حفره نموده.
بگوید؟ به چه کسی آخر؟ مگر کسی را هم دارد، جز آغوش تنهایی‌هایش؟
در برکه‌ای از حرف‌هایی دلخراش تنها مانده است، بی یار و سرپناه.

---

بیا، منتظرت بودم، بیا و بنشین و گوش بسپر به حرف‌هایم، سکوت کن و بشنو حرف‌هایی که؛ در آغوش تنهایی‌هایم پرورش داده‌ام، و غم‌هایی که را در چشمانم جِای داده ام را ببین. :)

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[بانوی شـــب]

بین خودمان بماند، اما مدتی است که؛ تا صبح از شدت غصه‌هایم پلک برهم نزدم.
تنهایی‌هایم، در ‏گوشه‌ای از فواره‌های سرشار از تنهایی دلباخته‌ی دریاچه‌ی حرف‌هایم شد.
اشک‌هایم برترین اشک شد، و اشک‌هایی طلایی را به خود ملقب کرد.

 

[بانوی شـــب]

اشک‌. اشک‌هایی که بر چشمانم واجب است.
حکم‌ را او بر دل و چشمان من جاودانگی می‌کند، سخن از اشک‌هایی در تنهایی است، که در فراغ می‌چکد.
اشک‌هایی از جنس ناگفته‌هایی در چشمانم، به جز؛ اشک ریختن در آغوش تنهایی‌هایم چاره‌ای نیست!

 

[بانوی شـــب]

در تنهایی‌هایی که؛ تاریک و سوزناک است، گَر دگر روشنی‌ای در کارم نیست.
در تاریکی‌هایی که در آن به تنهایی‌هایم، غصه‌هایم اندیشیدم.
در دریاچه‌ی حرف‌های پوچ خود را صدا زده‌ام، که؛ آری من در آغوش اشک و تنهایی هستم.

 

[بانوی شـــب]

تنهایی‌هایی که؛ مرا همچو ربات ساخت، چه ساختنی؟ گریه کردن‌هایم، خاک‌کردن حرف‌هایم در دل به خون نشسته‌ام؟ یا اشک‌های بی‌دلیلم یا آن خنده‌های بی‌رمق که؛ فرقی با گریه ندارد؟

 

[بانوی شـــب]

مرا درک نمی‌کنید!
اگر چه خود هم خود را درک نمی‌کنم، چرا می‌گویم‌ تنهایم؟
به‌خاطر این‌که؛ درکم نمی‌کنند؟ یا از غمی بی‌پایان در دربازه قلب آشفته‌ام که؛ می‌گویم، تنها هستم؟

 

[بانوی شـــب]

تنهایی‌هایم با معنی شده!
تنهایی‌هایم در تاریکی بنا به‌خاطر بی‌رحمی سرنوشتی است که؛ بدون کوچک‌ترین توجه به ما می‌گذرد، آنقدر که موهایمان رنگ دندان‌هایمان
را بگیرد‌.
اما باز سرنوشت همچو رودی در بهشت روال عادی خود را طی می‌کند.

 

[بانوی شـــب]

سرنوشت آن است که؛ زیر بار حرف‌های ما نمی‌رود.
وظیفه‌ی او هم دشوار است؛ نادیده گرفتن، نظاره بر اشک ریختن‌های دیگران، همه‌ی لحظات تلخ، گویی برایش دشوار است‌.
اما قانون زندگی همین است، تنهایی درشرایطی دشوار، گریه در تاریکی، خندیدن نه از ته دل، همه برنامه ریزی شده است در قانون جاذبه زندگی.

 

[بانوی شـــب]

سرنوشتم را همچو اشک و بغض‌هایی که؛ در خود پنهان کرده‌ام دوست دارم!
چرا که؛ او باعث همین بغض‌ها و اشک‌‌هایم است، دلیل همه‌ی تنهایی‌هایم در آغوش تنهایی‌هایی که؛ در آغوش تاریکی شب گذرانده‌ام.