دلنوشته تکمیل شده ● مستر گاف اثر معصومه بخشی(آفل جور) ●

[Afeljor]

نام دلنوشته: مستر گاف
نام نویسنده : آفل جور
ژانر: طنز، اجتماعی
ناظر: @تی ناز
کپیست: @girl of the night
خلاصه:
عشق سوتی است که هنگامی زده شود هم خدا و هم شیطان را خواستار می‌شود. شیطان که آمد در خلوتی خیره به سرکار گاف‌ می‌شود و منتظر که کی آن، گاو می‌شود!؟ از قرار معلوم ما هیچ‌وقت برای خودمان دست نمی‌زنیم که خدای ناکرده هندوانه‌های زیر بغلمان نیوفتد! بر همین حال است که نام حماقت خوش‌ رو را نگرفته و سوتی آمیخته با بدشانسی روزگار را بر پیشانی خودمان زنیم؛ در کمال حیرت خدا را پست زده، قلم سرشت زندگانی را از او پس گرفته، و سعی در نوشتن داریم! خدا نکند ما محدود شده‌ها جوهر قلممان تمام شود که خود را تمام شده می‌پنداریم! حال که نه دست داریم نه هندوانه تنها یک مستر گاف هستیم!



پ‌ن: چیزی که درون ما می‌گذرد به روی خوب تشبیه آورده‌ام لطفا با داستان اشتباه نگیرید

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[Afeljor]

فصل اول
«قبح یک گاف»

خواستم گرد جهان بگردم تا بنگرم چیزهای زیادی! دیدم نبود جیب که باشد اندرون آن دیناری! آخر شدم بی‌خیال این بیداری، من هیچ ندارم خیال از این بیداری... پس چه‌طور در خواب بینم چیزهای زیادی؟

 

[Afeljor]

جلوی‌ آیینه که ایستادی آفل؛ نگاه به قد و قامتت نکن. نشود که خوش شوی‌ها! خوش چون آن جماعتی که گناهانشان سوتی می‌شود و سوتی‌هایشان گناه،
می‌گویند خود خدا را هم خوش نیامد لباس آبروی بنده‌اش را جلوی بندهٔ دیگرش در بیاورد! آری دیگر آبروی ما لباس ما است که نزد خیاطی خردمندی دوخته می‌شود منتهی خیاط عزیزی که من می‌شناسم تمامی لباس‌هایش از یک رنگ و از یک جنس است.

 

[Afeljor]

تنها مدلش فرق می‌کند. آخ چه بگویم، ناز شصتش را؟ تو را بنگرد نه سایز کمرت را می‌گیرد نه قد و نه عرض شانه‌ات را می‌دوزد و می‌رود. چه دوختی! چه لعابی! مردک پیری تا ناف من می‌رسید چنان لباس بلندی برایش دوخت که نگویم از دهانی باز شده فرط تعجب، یا چشمانی ورقلمبیده‌ام را! یا شاید باید از لباس خودم بگویم که هیچ آستینی بر من نداشت!

 

[Afeljor]

من که لباسی به اندازهٔ تنم داشتم دگر راهی نبود که پاره‌اش کنم و بر آستین آن بیفزایم. اصلاً مگر حالیم بود از دوخت و دوز؟ با بی‌قراری به پیرمرد نگاه کردم حیف آن لباس بلندش نبود؟ من جوان، من نهال باید در أین سوز سرما دستانم یخ بزند و از مال دنیا کوتاه شود!؟ و او بلی اوی پیری به اندازهٔ قد هزارتای من تنش بود.

 

[Afeljor]

از همین رو خشمگین به روی خیاط برگشتم که دیدم آری، در دکانش را بسته و رفته. شنیده بودم از هر کسی که شاکی بوده شنیدار گپ‌هایش هم نبوده. حالا این را بگو که در چنین سوز چگونه طاقت آورم؟ در همین افکار غلته‌ور بودم که دستی به پایم کشیده شد دیدم مردی را که هیچ لباسی بر تنش نبود!

 

[Afeljor]

بیچاره! داشت مرا التماس می‌کرد تا اندکی لباسم را پاره کنم و به او بدهم با این‌که دلم بدجوری سوخته بود ولی از آن‌جای که از بوی سوختنی تنفر داشتم با بدجنسی نالیدم:
- تو را به جان خودت نگو به جان کسی که می‌پرستی کمکت کنم والله اگر خودت کسی را می‌پرستی این‌گونه به پای من نمی‌افتادی! اصلاً مگر تو خیاطی نداشتی که آمدی پیش من؟

 

[Afeljor]

او از سرما می‌لرزید آری، اما حسابی چانه‌اش گرم بود!
- چرا! قضیه‌اش مفصل است اما بدان رهایی این تکه لباس آسان‌تر از آب خوردن است. این را می‌گویم اما به کَ*س دیگری نگویی که من گفتم؛ دیروز دیدم هنگامی که زنی...

 

[Afeljor]

این گاو بود یا گاف بود؟ آخر داشت سزای غیبتش را می‌گفت و هیچ حواسش نبود که باز دارد غیبت می‌کند؟ چه سودی دارد که من بدانم فلانی چه کار کرده و پس فلانی چه کار... از همهٔ این‌ها بگذریم حواسش بود دارد یخ می‌زند و از ریشه در می‌آید؟ آری انگار داشت لالایی‌ای می‌گفت و به خواب می‌رفت در حالی که می‌توانست بدود تا سرمایی احساس نکند!