فایل شده ● مهر خونین اثر ملیکا علی عابدی ●

[(:Shaparak]

گفته بودی اشتباه است، گفته بودی خیلی کوچکم. چه‌کنم دل است دگر عقل ندارد، نمی‌داند چه زمانی عاشق شود چه زمانی فارغ!​

 

[(:Shaparak]

سرم را از قفسه‌ی سی*ن*ه‌ات جدا می‌کنم به جسم بی‌جانت نگاهی می‌اندازم و اشک‌هایم بی‌اختیار پایین می‌آید! دستت را آرام در دستم می‌گیرم، با خود زمزمه می‌کنم:
دخترا بیشتر از همه بابایی اند.​

 

[(:Shaparak]

به راستی پشت این جمله یک پدری است که همیشه دخترش به او تکیه می‌کند.
پس کو؟ چرا من ندیدم؟ من از پدر فقط نامش را شنیدم.​

 

[(:Shaparak]

و تو از پدر بودن فقط یاد گرفته‌ای پول دربیاوری! بدون آن‌که بدانی من حضورت، وجودت، حمایتت و عشقت را به خود خواستار بودم!​

 

[(:Shaparak]

دستی بر چشمانت می‌کشم.
- آروم بخواب بابایی!
آری آرام بخواب، همه لیاقت پدر شدن را ندارند، همه لیاقت مرد شدن را ندارند! ​

 

[(:Shaparak]

من از عشق پدر خیری ندیدم و پناه بردم به عشق غریبه! غریبه‌ای که اکنون غریبه‌تر شده با این تفاوت که من او را بهتر از عالمی می‌شناسم!​

 

[(:Shaparak]

پدر چرا با من چنین کردی؟ چرا مانند بقیه مقابلم ننشستی و ببینی بر اثر چه کمبودی به عشق پناه بردم! عشق برای من پر کردن محبت‌های پدرانه بود، کسی که مانند پدرم در آغوشم گیرد!​

 

[(:Shaparak]

اما دلم برایت تنگ می‌شود. برای غرغرهایت، برای اخم‌هایت و برای غیرت بی‌جایت که همان واسطه‌ی مرگت شد!
باید به من قولی دهی!​

 

[(:Shaparak]

قول بده در آن دنیا صاحب فرزند نشوی!
یا قول بده مانند من با او برخورد نکنی، آخر همه مثل من طاقت زیادی ندارند!
اصلاً قول بده آن‌قدر او را غرق در محبت کنی که برای شنیدن چند جمله سمت پسرکی نرود!
​

 

[(:Shaparak]

تو می‌خواستی مرا قربانی آبرویت کنی؟ مگر با وجود یک پسر آبروی تو خواهد رفت؟ زمانی آبرویت رفته که عشق به خانواده‌ات را برای خود منع کرده‌ای!
- من چیز زیادی نمی‌خواستم فقط یه دلگرمی ساده برای این‌که بتونم زندگیم رو ادامه بدم، تا نرم محتاج یه پسر بشم و در آخر بابایی که بودنش بهتر از نبودش بود رو از دست بدم!
خوب بخوابی بابای قشنگم!
سلام من رو به مامان برسون:)​