فایل شده ● می‌پرسی دوستت دارم؟ اثر اهورا تابش ●

[اول شخص مفرد]

عنوان : می‌پرسی دوستت دارم؟
ژانر : عاشقانه، تراژدی
نویسنده : اهورا تابش
ناظر: @سپید
ویراستار: @سپید
کپیست: @الههِ ماه؛
مقدمه :
از من می‌پرسی که دوستت دارم؟
نمی‌توانم جوابت را دهم...
نمی‌توانم با هیچ زبانی شرح دهم،
راز دلم با خاموشی من، آشکار است؛
آه سوزانم از سر نهان، خبر می‌دهد.
مگر مرا نمی‌بینی در آن لحظه‌ای که محو مژگان تو شده‌ام، چگونه
مانند پرنده‌ای آزاده در هوا پر و بال می‌زنم؟
​

 

[-پریزاد-]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات] ​

 

[اول شخص مفرد]

می‌پرسی دوستت دارم؟
چگونه جواب این سوال را نمی‌دانی درحالی که با چشمان آبی و گیرایت به من خیره می‌شوی
روح و جسم من سراسر نشاط و شادمانی می‌شود؟

 

[اول شخص مفرد]

زمانی که محو مژگان تو شده‌ام چنان کبوتر آزاده‌ای از قفس روح آشفته‌ی من در حال پرواز به سمت آسمان بی‌کران است.
آیا نمی‌دانی که هنگام خنده‌ات چطور نشاطی جسمم را فرا می‌گیرد؟
چطور نمی‌دانی که سراپای من از عشق وجود تو فریاد می‌زند؟

 

[اول شخص مفرد]

چطور نمی‌دانی که دوستت دارم یا نه
دلبند دیرینه‌‌ی من...
«آیا خواهم ماند در ستیز،
با چشمه‌ی زمزم؟
از کجا می‌آید اندوه‌ات
ای یارِ بی‌غش؟»

 

[اول شخص مفرد]

چه بگویم به تو؟ چه جوابی به تو دهم در لحظه‌ای که دست عشق را در شکاف سی*ن*ه‌هایت
در گردن و موهایت فرو‌ خواهم برد؟
می‌پرسی دوستت دارم؟ چه خیالی در سر داری؟
خیالت را به من بگو
اندوهت از کجا می‌آید؟ از دل‌داده‌ای یا ظلمت؟

 

[اول شخص مفرد]

وقتی دوستت دارم
اگر شعری باشی در میان ورقه‌هایم ، ورقت خواهم زد.
اگر تابلوی نقاشی باشی بر دیوار اتاق خانه‌ام امانتت می‌دهم
با تمام این‌ها
وقتی درونم ریشه کرده‌ای
«وقتی دوستت ندارم
خودم را با شاخه‌ی انجیر معاوضه خواهم کرد»

 

[اول شخص مفرد]

تو را همچون بیدی مجنون
که بادهای آوار را به سمت خویش روانه می‌کند
دوست دارم.
تو را گرم و صمیمی مانند آفتاب صبحگاهی که نرمینه‌ی سحر را بر می‌افروزد
دوست دارم...
چگونه تو را سوال می‌شود که می‌پرسی دوستت دارم؟

 

[اول شخص مفرد]

تو را به رسم نام عشق
دوست دارم
تو را نظیر خویش دوست دارم
مانند بی‌کران آبی دریا که جاری بود

 

[اول شخص مفرد]

می‌پرسی دوستت دارم؟
برایت حتی اگر شده تمامی لغت‌نامه‌های دنیا را زیر و رو می‌کنم تا به تو بگویم دوستت دارم؛
برایت تمامی واژگان دنیا رو نظم می‌دهم
تا واژه‌ای بیابم که ذوق لطیف من به تو را بیان کند.