فایل شده ● همیشه جانان، همیشه وطن اثر s.h مبینا ●

[mobina01]

دلنوشته: همیشه جانان، همیشه وطن
دلنویس: s.h مبینا
ژانر: اجتماعی
تگ: برگزیده
ناظر: *aram*
ویراستار: @سپید
کپیست: @شاهدخت
مقدمه: چقدر دوست بدارمت؟ هزار؟ ده هزار؟ اصلاً مگر می‌شود میزان عشق به تو را سنجید؟ هست عاشقی که از مشکلات معشوق خسته شود؟ اگر باشد که دیگر نامش "عاشق" نیست.
من، "عاشق" تو هستم وطنم!​

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[mobina01]

شیرین ‌و دلنشین. احساسی وصف ناشدنی که در واژه‌ها نمی‌گنجد. آخر چگونه می‌توانم وصفت کنم؟ این وصف نشدن را تنها کسانی می‌دانند که عشقی حقیقی به "وطن" داشته باشند.

 

[mobina01]

ایرانِ بی‌همتایِ من! خورشیدی که پس از گرفتگی، از پس تکه‌ ابر بیرون می‌آیی! ما، ایستادگی و مقاومت را از تو آموخته‌ایم. تویی که تنت پر از زخم‌های روزگار است.

 

[mobina01]

عشق ابدیِ من! من نفس می‌کشم به امیدت. من، زجر می‌کشم برایت، من افتخار می‌کنم به پیروزی‌ات و من، دل می‌دهم به دلت... .
قلب خسته‌ی من، جز شادی تو چیزی طلب نمی‌کند. از این دنیای فانی تنها جاودانی تو را خواستارم.

 

[mobina01]

جاودان من! بی‌اغراق تا آخرین ضربان قلبم برایت تلاش می‌کنم. از جان و دل، بی‌کم و کاست، اصلاً مگر می‌شود عاشقت نشد؟ مگر می‌شود از سرگذشت و تاریخ پر از فراز و نشیبی گذشت؟

 

[mobina01]

آخر چطور از افتخارهایت بگذرم؟ ایرانِ جانانِ من در دنیا تک است. هیچ جای این دنیا دلنشین نیست چون تو نیستی. با وجود که زخم‌هایی که روزگار بر تنت زده من وجودم را برایت می‌گذارم.

 

[mobina01]

چه تازیانه‌ها که از روزگار بی‌وفا نخوردی. چقدر زخمی شده‌ای؟ بگو تا برایت مرهم شوم. حتی اگر فاصله داشته باشیم، حتی اگر نبینمت، حتی اگر نتوانم عشقم را ابراز کنم، همیشه در ژرفای دل و قلب عاشقم دوستت دارم!

 

[mobina01]

دهخدای واژه‌ها وطن را این‌طور معنا می‌کند:«سرزمین که شخص در یکی از نواحی آن متولد شده است.» می‌توانم با دهخدای بزرگ مخالفت کنم؟ از نظر من وطن جایی‌ست که نسبت به آن تعصب داریم. وطن تنها جای سکونت نیست، محل عشق ورزیدن است.

 

[mobina01]

وطن جایی‌ست که با زخمی شدنش، خون به جگرمان می‌شود. کسانی که نسبت به غم وطن‌تان بی‌تفاوت هستید، شرم نمی‌کنید این سرای امید را وطن خود می‌دانید؟ می‌دانی، بعضی‌ها اصلاً، وطن ندارند!