دلنوشته تکمیل شده ● وهم برگشتَنَت اثر الهه.جی.اچ ●

['elahe]

کاش خدا کاری کند، همان‌گونه که جان دادیم، دل بکنیم، این به صلاح هردوی ماست، زیرا که در تقدیرمان نرسیدن نوشته شده است، از نشدن و نگذاشتن نام برده شده است... .

 

['elahe]

می‌دانی جگر گوشه؟ جگر گوشه!؟ مرا به‌خاطر فراموشی‌هایم ببخش، هنوز بی‌تو بودن را یاد نگرفته‌ام، هنوز ممنوعه شدنت را باور نمی‌کنم، من همان بودم که عشق را برای قصه‌ها می‌دانستم؟ حالا ببین حالِ منِ دیوانهِ عاشق را... .

 

['elahe]

چیست این عشق؟ که هم درد دارد، هم رنج دارد، هم شیرین است.
وای به حال آن روزی که تمام رویاهایی که بافتی نخ کش شود، وای بر قلبِ عاشقِ شکست خورده... .

 

['elahe]

چه کنم؟ چه کنم با یادت در همه‌جا؟ چه کنم با خطراتِمان در کوچه پس‌کوچه‌های خیالم؟ با عطر نفس‌هایت در خیابان‌هایی که باهم قدم زدیم، شوخی کردیم، دست در دست هم راه رفتیم، عاشقانه در چشمان هم زل زدیم، رقصیدیم، دست بر گردن هم انداختیم، چه کنم با عاشقانه‌هایمان که در خیالم بافتم؟

 

['elahe]

حال بگو برایم، گناه دو عاشق چیست؟ عاشق می‌شوند، تلاش می‌کنند، در سختی‌ها کنار هم می‌مانند، اما آدم‌ها نمی‌گذارند، نمی‌گذارند سناریو‌هایی که باهم در مغزشان دارند به واقعیت بپیوندد و دردی را به آن دو تحمیل می‌کنند که کلمات برای توصیف آن درد بسیار کم هستند.

 

['elahe]

محبوبِ من، بیا باهم از عشق بنوازیم، بر روی تار‌های گیتارت، داستان عشقمان را ابدی کنیم، با در آمیختن صدایمان، عشق و آزادیِ همهء عشاق را به گوش دنیا برسانیم، بیا، فقط بیا... .

 

['elahe]

تو را همان لحظه‌ای ممنوعه کردم که رسیدنمان، خیالی بیش نبود، محال بود، بر در خاطراتت مهرِ ممنوعه بودن را زدم، هنوز جای مهر بر در خیس است، بس که این دلِ دیوانه، بی‌توجه به ممنوعه بودنت باز به اتاق خاطراتمان می‌رود و آن‌ها را مرور می‌کند، بعد از تمام شدن کارش باز آن مهر را محکم می‌کوبد، امان از این دل... .

 

['elahe]

حال بگو، هر وقت که باران می‌بارد، من چه کنم؟ چه‌گونه تو را به یاد نیاورم؟ چه‌گونه با یادت در زیر باران و موسیقی مورد علاقه‌ات قدم نزنم؟ چه‌گونه خاطراتمان را به دست فصل‌های رهگذر زندگی بسپارم؟ فقط بگو چه‌گونه؟

 

['elahe]

بگو چه‌گونه بدون تو سر کنم؟ بدون دستان گرم و زندگی بخشت؟ بدون صدای دلنشینت که موسیقی این روز‌هایم شده است؟ بدون حرف‌هایت که تک به تک در مغزم حک شده اند؟ بدون قلبی که هر لحظه و هرجا به امید دیدنِ اتفاقی‌ات می‌تپد؟

 

['elahe]

هرگاه دو عاشق را می‌بینم، یادم خودمان می‌افتم، یاد خیال بافی‌هایِ شیرینِمان، یاد لقب‌های شیرینی که بهم می‌دادیم، یاد شوخی کردن و بعد دنبال کردن هم؛ می‌دانی در این بازی همیشه تو برنده می‌شدی و در آخر با یک بغل و لبخند دل نشینت به همه‌چیز پایان می‌دادی، این باخت‌ها، باخت‌های شیرین زندگی‌ام بودند؛ کاش در این بازی هم باز تو برنده شوی.