فایل شده ● گلاره چاوانم اثر دلارام ●

[DELARAM]

عنوان: گلاره چاوانم
نویسنده: دلارام
ژانر: عاشقانه/ تراژدی
ویراستار: @اسماء براتیان (آیسان)
ناظر: @vian
کپیست: @ARALIYA
تگ: محبوب
مقدمه:
هناسکم! ژیانم! نازارکم! آوای حروف احساس ما از سوی میکائیل به اورهان سرزمین‌های دور رسید، تو در آن خ*یانت کردی. سوگند را در مَهدا شکستی! رفتی! من رفتن تو را در مرگ خود دیدم. حال در جهنم خاطراتت مشغول تقلا کَردنم... .
چرا بی‌احساس و محزونم را نمی‌دانم. امروز باران می‌بارد و حواس شهر پرت قطرات باران است و حواس من درگیر آغوش گرم تو معشوق پنهانم!

*گلاره چاوانم: اشک چشمانم ( کُردی)
​

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[DELARAM]

فریار بر دودمان نشسته روی ورق‌های به آتش کشیده‌ی خاطرات نگاه می‌کنی و من به هیوای برگشت تو جان می‌دهم. بی‌پروا به عشق محال بین خودمان فکر می‌کنم و می‌نویسم تا قلم خسته، اندوه چشم‌هایم را بخواند.

 

[DELARAM]

دستانت را آرام روی لب‌هایم قرار می‌دهم و بوسه‌ای کوتاه اما ماندگار را حک می‌کنم! آرام می‌پرسم:
- چه چیزی را به یاد آوردی؟
و می‌گفت خاطرات خوب‌مان، واژه‌ی خوب همان عشق و رویدادهای داستان مچاله شده‌ ما بود. آنگاه که دلم را همچون برگ کاغذی در دستانت فشردی را به یاد آوردی؟ آن زمان که حد و مرز‌های آغوش‌مان را زیر پا گذاشتی چطور؟

 

[DELARAM]

حال چه فایده! من با پوزخندی عمیق مشغول نگاره‌ی خاطرات تو هستم. سعی سوزاندن آن، وجود خودم را سوزانده است. من، منتظر انتقامی به گَسی طمع سیگار مارلبرو همیشه روی لب‌هایت هستم جانانم!

 

[DELARAM]

سکوت اتاق فقط به دست صدای تیک‌تاک ساعت شکسته می‌شود. باور نمی‌کنم که هنوز هم اسیر آغوش‌های گاه و بی‌گاهت هستم. من در آدوین تو می‌سوزم. کجا هستم؟ میان دودهای غلیظ از سیگارهایی که هر روز نفس را بر من تنگ‌تر می‌کند.

 

[DELARAM]

آژمانم! تو را می‌پرستیدم چون مرز فاصله میان ما یک شاهرگ پرخون بود. نمی‌دانم حال نفس چه کسی را تنفس می‌کنی و دستانت موهای نرم آن دخترک را چطور شانه می‌کند.

 

[DELARAM]

اولین عکس را، سوزاندم! دستم را روی قلبم فشردم، اسلحه را روی شقیقه‌‌ام قرار دادم و روحم را رها کردم، آماده بودم که خاطرات را با مرگم مانند، یک تراژدی طولانی به یاد آوردم؛ شمردم، یک! دو! سه! و آزاد شدم... .

 

[DELARAM]

از اولین روز را مرور کردم و حال به قسمت‌های پایانی داستانمان رسیدم، زمانی که لبخندت و دستانت دیگر از آنِ من نبود. هناسکم! بند‌بند دلم را بر درخت پاییزی تو آویز کرده‌ام اما، جز برگ‌های خشک شده و ریخته شده چیز دیگری را نمی‌بینم.

 

[DELARAM]

این تو بودی که بر سر آرامگاه ابدی‌ام، با لباس مشکی و صورتی ظاهراً غمگین ایستاده بودی! جانانم دیر بود! حتی برای خداحافظی با آغوشت هم زمان نداشتم. می‌دانم که نبضم را می‌گیرند و اما چرا چیزی را احساس نمی‌کنند؟